Χαρά Καφαντάρη: «Ο κ. Μητσοτάκης είναι δέσμιος σε καρτέλ ενέργειας, που φοβάται να ακουμπήσει»

Αναδημοσίευση :Kontra news.gr

Συνέντευξη στον Χρήστο Κυμπιζή για την Κυριακάτικη KontranewsΧαρά Καφαντάρη (Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας – Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας ΣΥΡΙΖΑ): Ο κ. Μητσοτάκης είναι δέσμιος σε καρτέλ ενέργειας, που φοβάται να ακουμπήσει

«Με ό,τι ασχολήθηκε η κυβέρνηση, δεν τα πήγε καλά. Εκεί όμως, που τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, είναι τα Ελληνοτουρκικά…»

«Ο κ. Μητσοτάκης έχει “δεσμεύσεις” σε συγκεκριμένα συμφέροντα και ειδικά σε καρτέλ ενέργειας, που “φοβάται” να ακουμπήσει» τονίζει στην Κυριακάτικη Kontranews η Χαρά Καφαντάρη και σημειώνει πως όσο παραμένει η κυβέρνηση της ΝΔ «δεν παίρνονται ουσιαστικά μέτρα για την ακρίβεια που σαρώνει, δεν ελέγχεται ουσιαστικά η αισχροκέρδεια και η Δημοκρατία και τα δικαιώματα πλήττονται.Η βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχολιάζει τις δημοσκοπήσεις και την απόφαση της κυβέρνησης να χαλαρώσει τα μέτρα για τον κορωνοϊο, μιλά για τη νέα Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου και υποστηρίζει πως η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά πάει «από το κακό στο χειρότερο».

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διεθνοποιήσει το θέμα των τουρκικών προκλήσεων… Ποια η θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Τι διαφορετικό θα κάνατε;

H κυβέρνηση προσπαθεί ακόμα μια φορά να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Από το 2019 που ανέλαβε, όλη η προσπάθεια της στρέφεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της πολιτικής του. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, αφού ανέτρεψε τις διπλωματικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έπλεξε ένα νέο πλέγμα διεθνών σχέσεων, που υποτίθεται ότι θα έβαζε τη χώρα μας στην πρωτοπορία. Τελικά, το μόνο που έχει καταφέρει είναι να έχει μετατρέψει την χώρα στο ρόλο του «δεδομένου» και πρόθυμου υπηκόου, ενώ έχουμε απομονωθεί διεθνώς.Με ό,τι ασχολήθηκε η κυβέρνηση, δεν τα πήγε καλά. Εκεί όμως, που τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, είναι τα Ελληνοτουρκικά. Με ρηχές αναλύσεις, όπως «ο απομονωμένος Ερντογάν», άφησαν τον εξ ανατολών «φίλο» να σουλατσάρει ανενόχλητος στο Αιγαίο. Δικαιολογίες, «τους παρέσυρε ο άνεμος», που ακούσαμε το 2020 δεν πείθουν κανένα. Σήμερα, με την κρίση στην Ουκρανία, η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη. Αφού εγκαταλείφθηκε η πάγια τακτική, όλων των κυβερνήσεων του παρελθόντος, περί μη ενεργούς εμπλοκής της χώρας μας σε πολεμικές συρράξεις, εστάλησαν όπλα και πολεμικό υλικό. Οι πληροφορίες, όμως, για αυτές τις κινήσεις, αποκαλύφθηκαν από ξένους υπουργούς και όχι από την Ελληνική κυβέρνηση.Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει δώσει δείγματα τι είδους εξωτερική πολιτική μπορεί να ακολουθήσει και πώς να υπερασπιστεί τα εθνικά ζητήματα. Τόσο με διεθνείς συμφωνίες που επικροτούνται από όλους, όσο και με ενεργητική αποτροπή των προκλήσεων της γείτονος. Το σημαντικό όμως είναι ότι, θα συνέχιζε την ενεργητική, εξωτερική πολιτική του, οικοδομώντας σχέσεις ισοτιμίας, αλληλοσεβασμού και αμοιβαίου συμφέροντος. Θα υπενθυμίσουμε ότι, με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η Ε.Ε. είχε αποφασίσει το 2019 κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, που η σημερινή κυβέρνηση απεμπόλησε και τις έστειλε στις καλένδες. Η συνέχεια της φιλειρηνικής πολιτικής και της ενεργούς παρουσίας στα μεγάλα γεγονότα και τις διεθνείς συνδιασκέψεις θα ήταν μοχλός στις μελλοντικές εξελίξεις , πάντα για το συμφέρον της χώρας μας.

Θεωρείτε ότι ο πρωθυπουργός θα αιφνιδιάσει με πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο;

Ένα είναι γεγονός, ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Όσο παραμένει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν παίρνονται ουσιαστικά μέτρα για την ακρίβεια που σαρώνει, δεν ελέγχεται ουσιαστικά η αισχροκέρδεια, η Δημοκρατία και τα δικαιώματα πλήττονται, ενώ η διεθνής στάση του κ. Μητσοτάκη στα μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν «αποπνέουν» εθνική υπερηφάνεια. Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση με τη βοήθεια «φιλικών» μέσων να αλλάξει το κλίμα με «δήθεν» παροχές, επιδοτήσεις στο ηλεκτρικό κλπ, η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Ήδη η λαϊκή δυσαρέσκεια οξύνεται, όταν με πρόσφατα στοιχεία η αγοραστική δύναμη του κατώτερου μισθού έχει μειωθεί κατά 18%, στη δε μερική απασχόληση 28%, εξ αιτίας της ακρίβειας. Όταν η Μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στενάζει με τη μείωση του τζίρου, την αδυναμία πληρωμής υποχρεώσεων όπως ασφαλιστικές εισφορές, λογαριασμοί ενέργειας, περιορισμένη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό (το 85% των επιχειρήσεων δεν μπορούν να πλησιάσουν …τράπεζα), και έναν πληθωρισμό που αγγίζει τα επίπεδα της δεκαετίας του ’90, καμιά κυβερνητική επικοινωνιακή πολιτική δεν πείθει.Γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης ότι δεν μπορεί να χειριστεί αυτή την κατάσταση, γιατί έχει «δεσμεύσεις» σε συγκεκριμένα συμφέροντα και ειδικά σε καρτέλ ενέργειας, που «φοβάται» να ακουμπήσει. Η αισχροκέρδεια «ανθίζει», ελεγκτικοί μηχανισμοί, είτε στην Αγορά, είτε στην Εργασία, υπολειτουργούν και η διεθνής εικόνα μας «γκριζάρει».Η κυβέρνηση «φοβάται», έτσι ασκεί αυταρχισμό και βία, ειδικά στη Νεολαία (πρόσφατα στο ΑΠΘ). Δεν θα τα καταφέρει όμως.Μέσα σε αυτό το κλίμα, η πιθανότητα Εκλογών το Φθινόπωρο είναι ορατή. Δεν μπορεί να σταθεί άλλο η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Γιατί να εμπιστευθεί ο κόσμος τον ΣΥΡΙΖΑ; Τι προτείνετε για να γίνει καλύτερη η ζωή και η καθημερινότητα των πολιτών;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση 4,5 χρόνια έδωσε δείγμα γραφής, μέσα σε σκληρές μνημονιακές συνθήκες. Τόσο στην κοινωνική πολιτική (ΚΕΑ, ελεύθερη πρόσβαση όλων στην Υγεία κ.α), όσο και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής (Διμερείς, τριμερείς με γείτονες χώρες, συμφωνία των Πρεσπών κ.α). Και το πιο σημαντικό, μας έβγαλε από τα μνημόνια και ρύθμισε το χρέος, αφήνοντας 37 δισ. απόθεμα.Σήμερα με τεκμηριωμένες προτάσεις σε όλους τους τομείς, με το πρόγραμμά μας και το κυβερνητικό, που θα παρουσιασθεί στη ΔΕΘ από τον Πρόεδρο Α. Τσίπρα, καθώς και με την υπεύθυνη αντιπολίτευση που ασκούμε, χωρίς λαϊκισμούς, πείθει τον κόσμο για την ανάγκη άμεσης πολιτικής Αλλαγής.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη διαφορά υπέρ της ΝΔ… Σας ανησυχεί αυτό; Μήπως τις θεωρείτε στημένες όπως άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτό που έχει σημασία είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μετρήσεων. Η πτώση εμπιστοσύνης στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, είτε σχετικά με την ακρίβεια, είτε σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας covid 19, είναι χαρακτηριστική. Σημειώνω ότι οι δημοσκοπήσεις πολλές φορές έχουν πέσει έξω. Όχι μόνο στην Ελλάδα (πχ το 2012), αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (πχ Πορτογαλία). Βέβαια η καλύτερη δημοσκόπηση είναι η Κάλπη. Βέβαια υπάρχουν ερωτηματικά σχετικά με τον τρόπο διενέργειας των μετρήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ζητήσει να κληθούν σε αρμόδια επιτροπή της Βουλής εταιρίες δημοσκοπήσεων για σχετική συζήτηση της μεθοδολογίας που ακολουθείται.

Ποια η γνώμη σας για τη νέα γραμματέα του κόμματος, Ράνια Σβίγκου; Από το ρεπορτάζ βγαίνει πως κάποιοι αντέδρασαν διότι -όπως υποστήριξαν- δεν στήριξε την προσπάθεια διεύρυνσης…

H Ράνια είναι μια νέα γυναίκα με σταθερή παρουσία και προσφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, από τη νεολαία του ΣΥΝ, έχοντας εκλεγεί σε πολλές θέσεις ευθύνης του κόμματος, θέσεις, τις οποίες τίμησε ιδιαίτερα. Από τα κινήματα μέχρι την θέση του Γραμματέα του κόμματος, χαρακτηρίζεται από βαθιά κομματικότητα και σεβασμό στις συλλογικά ληφθείσες αποφάσεις. Πιστεύω ότι έτσι θα κινηθεί και ως Γραμματέας του κόμματος, στις δύσκολες και καθοριστικές συνθήκες που αναλαμβάνει τη θέση αυτή.

Είστε υπέρ της κατάργησης της μάσκας και της χαλάρωσης των μέτρων για τον κορωνοϊό που αποφάσισε η κυβέρνηση;

Η μάσκα είναι μέσο προστασίας και όχι μέσο καταστολής. Η μη χρήση της μάσκας σαν προστατευτικό μέσο από τον κορωνοϊό, δεν σημαίνει και κατάργηση της χρήσης της μάσκας γενικώς, αφού ακόμα πρέπει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις συνωστισμού, κλειστών χώρων κλπ. Όμως η γενική χαλάρωση των μέτρων αντιμετώπισης του κορωνοϊού είναι άλλο θέμα. Η χαλάρωση, έτσι χωρίς σχέδιο, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Ο ιός είναι παρών και οι ειδικοί φοβούνται για νέα έξαρση το Φθινόπωρο. Άλλωστε, και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας εξέφρασε φόβους, προαναγγέλλοντας την τέταρτη δόση του εμβολίου. Οφείλει η Πολιτεία να ενισχύσει το ΕΣΥ και να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για ιδιωτικοποίηση.

Χαρά Καφαντάρη

Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας

 Αντιπρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος

Ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ ώστε να ανταποκριθεί σε πιθανή όξυνση της πανδημίας

Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων στο Kontra Channel, 02.08.2020.

Η Χ. Καφαντάρη για το μεταναστευτικό ζήτημα αναφέρθηκε αρχικά στην κοινοβουλευτική παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ και του βουλευτή Λέσβου για την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων στο ΚΥΤ της Μόριας.
Στην συνέχεια τόνισε ότι: «Η κατάσταση στα νησιά σαφώς και δεν είναι καλή. Όπως και οι εικόνες που βλέπουμε στην Αθήνα, στην πλατεία Βικτωρίας είναι αποθαρρυντικές. Μπορεί να αποσυμφορούνται τα νησιά αλλά πρέπει να εξασφαλίζονται οι συνθήκες διαβίωσης αυτών που μετακινούνται στην Αθήνα και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Πρέπει να τηρούνται αυτά που ορίζει το διεθνές δίκαιο, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και οι διεθνείς συμβάσεις. Η παλινωδία της κυβέρνησης φάνηκε με την κατάργηση του αρμόδιου Υπουργείου που μετά αναγκάστηκαν να το επανιδρύσουν.»

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Από την ελαστικότητα εργασίας στην ελαστικότητα της κοινωνίας

Αναδημοσίευση άρθρου της Χαράς Καφαντάρη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Δυτικού Τομέα Αθήνας, αντιπροέδρου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής και αν. τομεάρχη Περιβάλλοντος της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, στην εφημερίδα KONTRA (Κυριακή 31/05).

Οι παραδοσιακές μορφές εργασίας που βασίζονταν στη πλήρη απασχόληση, τα οριοθετημένα επαγγέλματα και την ορισμένη σταδιοδρομία από το βιολογικό κύκλο, σταθερά διαβρώνονται, ιδίως τελευταία, λόγω της επιδημικής κρίσης. Οι μορφές αυτές στοιχειώνονται από μια κοινωνία ανέργων προερχόμενη όχι μόνο από την «εύκολη» δικαιολογία των νέων τεχνολογιών (οι θέσεις εργασίας στους τομείς της οικονομίας ακολουθούν το δρόμο που πήραν αυτές του αγροτικού τομέα, επειδή αυτοματοποιούνται ριζικά και σταδιακά αποσύρονται), αλλά κυρίως από τους θεσμούς και τις πολιτικές που καθορίζουν τη δημιουργία, ή τη κατάργηση θέσεων εργασίας. Γιατί είναι ο διεθνής ανταγωνισμός και οι πολιτικές που μετασχηματίζουν θεμελιωδώς τη φύση της εργασίας. Γιατί μπορεί οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης να εξασφαλίζουν αύξηση του ΑΕΠ, της ανταγωνιστικότητας και των κερδών, αλλά δεν δημιουργούν αντίστοιχα νέες θέσεις εργασίας.

Η καθοδηγούμενη αυτή τάση ελαστικοποίησης αποτελεί τη βάση των νέων εργασιακών σχέσεων, της προσωρινής και εκ περιτροπής εργασίας και της ημιαπασχόλησης. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η ευρύτερη κατηγόρια της «ελαστικής εργασίας» παίρνει αυτές τις διαφορετικές μορφές ανάλογα με τις εκάστοτε δημοσιονομικές και εργασιακές ρυθμίσεις.

Το «ελαστικό» εργατικό δυναμικό είναι χωρίς επιδόματα, ασφάλιση και δυνατότητα σταδιοδρομίας, αφού απολύεται και ευκολότερα. Οι αναθέσεις έργου αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς υποβοηθούμενες από το διαδίκτυο και αφορούν όλους τους τομείς της οικονομίας.

Έτσι σχηματίζεται ένας θύλακας μόνιμου εργατικού δυναμικού, όπου όμως οι υπερεργολαβίες και οι μετακλητοί σύμβουλοι τείνουν να κυριαρχήσουν. Είναι ευνόητο ότι από την ελαστικότητα αυτή οι εργαζόμενοι είναι οι χαμένοι. Άρα, όσο πιο περιορισμένη είναι η ελαστικότητα και μεγαλύτερη η διαπραγματευτική ισχύς του συνδικαλιστικού κινήματος, τόσο μικρότερη και η μείωση των μισθών και ο περιορισμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Είναι κοινά παραδεκτό ότι η μερική απασχόληση αποτελεί τη φθηνότερη μορφή ελαστικότητας. Δεν είναι τυχαίο δε ότι η εργοδοσία προτιμά τη χρήση μη κανονικών μορφών απασχόλησης, αφού η προσφυγή στις απολύσεις είναι εύκολη, παράλληλα η νεοφιλελεύθερη οπτική από τη πλευρά της συνιστά ως τη μόνη αποδεκτή μορφή της εργασίας, που δεν αυξάνει το εργατικό κόστος.

Στη χώρα μας, την αύξηση της δομικής ανεργίας (η σχεδόν αποκλειστική εμμονή στους στόχους της νομισματικής πολιτικής) ακολούθησε στα χρόνια των μνημονίων η μείωση των πραγματικών μισθών, η αύξηση των ανισοτήτων και η εργασιακή ανασφάλεια. Με την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να ισορροπούν τα πράγματα. Όμως, με την κυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία αξιοποιεί την υγειονομική κρίση, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην υποαπασχόληση, στη διαίρεση του εργατικού δυναμικού, στην αδήλωτη εργασία και τέλος στη εξαθλίωση  των ήδη περιθωριοποιημένων αγροτών.

Οι κυβερνητικοί κύκλοι, σε πλήρη ιδεολογική ταύτιση με τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ, υποστηρίζουν ότι η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι μισθολογικές ανισότητες η φτώχεια και η κοινωνική πόλωση οφείλονται στη χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση και στην ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος να παρέχει νέες επαγγελματικές δεξιότητες σε μια αγορά εργασίας με «έλλειψη» ελαστικότητας. Στο σημείο αυτό φαίνεται να μη γλυτώνει ούτε το εκπαιδευτικό σύστημα από τα πλοκάμια της ελαστικότητας και όχι τόσο από εκπαιδευτικής πλευράς αλλά από εργασιακής. Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι η γνώση δεν τελειώνει ποτέ, άρα ούτε η εκπαίδευση ούτε η κατάρτιση, αφού οι νέες ανάγκες της αγοράς και της τεχνολογίας αλλάζουν αδιαλείπτως τους ορισμούς δεξιοτήτων, προσπαθεί να εισάγει εκπαιδευτικά –εργασιακά ωράρια διαφορετικών ταχυτήτων. Παρά την κοινή αποδοχή για την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος, (αν και μελέτες υποστηρίζουν ότι οι μειωμένοι μισθοί των εργαζομένων με χαμηλή εκπαίδευση δεν συνιστούν αιτία μισθολογικής αύξησης των απασχολούμενων με υψηλά  προσόντα) είναι πρόδηλα φανερό ότι η καλύτερη εκπαίδευση θα συνεισφέρει μακροπρόθεσμα στην αύξηση της παραγωγικότητας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά στη μείωση της ανεργίας και στη άμβλυνση των μισθολογικών ανισοτήτων. Η εργασία γίνεται πιο ευάλωτη με την άκρατη ελαστικότητα και δεν αφορά μόνο το ανειδίκευτο εργατικό προσωπικό.

Αυτού του είδους αντεργατικές πολιτικές ή καλύτερα οι τόσο «προσφιλείς» σε όλους μας διαρθρωτικές αλλαγές, οδηγούν σε κοινωνικές αναδιαρθρώσεις συμπιέζοντας τους μισθούς και υποβαθμίζοντας τις εργασιακές σχέσεις .Στη παρούσα οικονομική συγκυρία για να ανατρέψει τη πτώση των κερδών η Κυβέρνηση και ιδιωτικά κεφάλαια θέλουν να επιδράσουν μέσα από τη συγκαλυμμένη μορφή της ελαστικότητας περιορίζοντας το εργατικό κόστος, καθώς εντάσσει τις υπερωρίες στο κανονικό ωράριο εργασίας, χωρίς τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και να μειώσουν επίσης το κόστος μιας αλυσίδας νέων εργασιών. Τέλος η Κυβέρνηση εξακολουθεί να αλλάζει συνεχώς τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, αποδυναμώνοντας έτσι τα συνδικάτα.

Η αύξηση της ελαστικότητας είναι επικίνδυνη, πιέζει αμείλικτα την εργασία και την οδηγεί στα έσχατα όριά της και αφορά μόνο χώρες με υψηλό βιοτικό επίπεδο και υψηλές αποδοχές. Αντιπαραθέτει την ακαμψία της εργασίας στη κινητικότητα του κεφαλαίου, εξαφανίζει τη θεσμική προστασία της εργασίας και αυξάνει την ατομική διαπραγμάτευση, διχάζει τους εργαζόμενους, διχάζει τη κοινωνία και δημιουργεί μια κοινωνία χωρίς κανόνες.

 

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της κυβέρνησης

Αναδημοσίευση άρθρου από την Κυριακάτικη KONTRANEWS, 6/10/2019

«Οι ιδεοληψίες της Ν.Δ. το ίδιο: να ξεθεμελιώσει όλες τις κατακτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και αν αυτές βοήθησαν ή βελτίωσαν και το δικό της εκλογικό σώμα», τονίζει μεταξύ άλλων σε άρθρο της η Χ. Καφαντάρη

Τον τελευταίο καιρό μου’ ρχεται και μου ξανάρχεται στο μυαλό το ανέκδοτο με το λαγό και το λιοντάρι. Σ’ αυτό ο λαγός διαδίδει διάφορα ψέματα και κακοήθειες για το λιοντάρι και όταν αυτό τον πιάνει από το λαιμό και τον ρωτάει «γιατί λες αυτά τα ψέματα για μένα;» ο λαγός απαντά «έλα μωρέ πώς κάνεις έτσι, τα λέω για να περνά η ώρα». Αυτό μου θυμίζουν οι θέσεις της ΝΔ και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Επιστροφή στην κανονικότητα

Αναδημοσίευση άρθρου της Χαράς Καφαντάρη, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας, στην εφημερίδα «KONTRANEWS»​, την Κυριακή 7/10/2018

 

Διανύουμε μια νέα εποχή, τη μεταμνημονιακή. Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η χώρα μας άλλαξε σελίδα.

Στο νέο αυτό μεταμνημονιακό τοπίο, δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά μας..

Ο ένας δρόμος είναι ο δρόμος της Ανάπτυξης με επίκεντρο τον Άνθρωπο και τις ανάγκες του, με σεβασμό στο Περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, σχεδιάζοντας το Μέλλον με αξιοπρέπεια .

Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος, που ακολουθήθηκε επί δεκαετίες από τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και που οδήγησε στα καταστροφικά για το λαό μας μνημόνια. Ο δρόμος της αδιαφάνειας, της κατασπατάλησης των φυσικών πόρων, της υποτίμησης της εργασίας, ο δρόμος της οικονομίας της “αρπαχτής”. ..

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης με τον άκρως διχαστικό τους λόγο επαναφέρουν στο προσκήνιο εμφυλιοπολεμικούς διαχωρισμούς και διατυπώνουν “μη ελαττωματικές ” προτάσεις. Η ρητορική τους για το Μέλλον ορίζεται από ένα πολιτικό σχέδιο το οποίο ξεδιπλώνεται καθαρά με τις προτάσεις του κ. Μητσοτάκη και ακολουθείται από μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι ένα μείγμα άκρατου λαϊκισμού, φιλελεύθερων και νεοφιλελεύθερων πολιτικών, διανθισμένο με τις πάγιες ιδεοληψίες, που διακατέχουν την αξιωματική αντιπολίτευση. Όπως ομολογήθηκε, το όραμά τους είναι ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ, κατεδάφιση των κοινωνικών δομών,” μικρότερο κράτος”, ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων, πανεπιστημίων, εφοριών κ.α.

Εμφανές είναι ότι η ηγεσία της Ν. Δημοκρατίας υποχωρεί σταθερά στην ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος, πολιτεύεται με βάση κατασκευασμένες ειδήσεις (fake news), αμήχανη μπροστά στην πραγματικότητα, που καθημερινά διαψεύδει τις πολιτικές της εκτιμήσεις.

Μετά από μια οκταετία θυσιών του ελληνικού λαού η χώρα μας πλέον αναπνέει πιο ελεύθερα, ανακτήσαμε την κυριαρχία μας, η εξουσία είναι πλέον απαλλαγμένη από τη διαφθορά και διάφορες εξαρτήσεις, ενώ σταδιακά επανέρχεται η αισιοδοξία και η κανονικότητα.

Κανονικότητα σημαίνει αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, επαναφορά των ΣΣΕ, πάταξη της αδήλωτης εργασίας, μείωση της ανεργίας (σήμερα 19.1% ,από το 27% το 2014),

αποκατάσταση σταδιακά του κατώτερου μισθού.

Κανονικότητα σημαίνει πλεονασματικά ασφαλιστικά ταμεία,

Κανονικότητα σημαίνει πάταξη της φοροδιαφυγής, διαφάνεια στις συναλλαγές, δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Κανονικότητα σημαίνει κατάργηση των capital control, που ισχύει από την 1.10.18.

Κανονικότητα σημαίνει ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση στην δημόσια υγεία όλων των πολιτών.

Κανονικότητα σημαίνει αύξηση των επενδύσεων και έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον και από ξένους επενδυτές. Το πρόσφατο ταξίδι του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ έδειξε τις επενδυτικές δυνατότητες που ανοίγονται στη χώρα μας.

Κανονικότητα σημαίνει αξιοκρατία, αξιολόγηση, μεταρρύθμιση στο Δημόσιο, με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.

Κανονικότητα σημαίνει η διάσταση της Κλιματικής Αλλαγής ενσωματωμένη σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Κανονικότητα σημαίνει ανάδειξη της Ελλάδας ως διεθνούς παίκτη στο γεωστρατηγικό χώρο της Αν. Μεσογείου, με πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και ισχυρή παρουσία στους δρόμους της ενέργειας, του εμπορίου και των ψηφιακών τεχνολογιών.

Πορευόμενοι στη νέα εποχή συγκρούονται δύο κόσμοι, δύο διαφορετικά πολιτικά σχέδια.

Συγκρούονται το Μέλλον με το Παρελθόν, οι πολιτικές για τους Πολλούς ι με τις πολιτικές για τους λίγους.

Είμαστε με το Μέλλον, είμαστε με τους Πολλούς…

*Η Χαρά Καφαντάρη είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β’ Αθήνας, πρόεδρος Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής

Το κεντρώο προφίλ του κ. Μητσοτάκη έχει υποστεί ρωγμές με την ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ

1501757201738

Αναδημοσίευση συνέντευξης της Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Αθήνας και Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, Χαράς Καφαντάρη,  στην Κυριακάτικη kontranews, 13.05.2018.

«Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία εξόδου από τα Μνημόνια, που οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μας έβαλαν» επισημαίνει σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή της στην Κυριακάτικη kontranews η βουλευτής Β’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Χαρά Καφαντάρη.

Όπως αναφέρει η κ. Καφαντάρη για την επόμενη μέρα, «θα έχουμε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας για την υλοποίηση πολιτικών μας, ενώ η εποπτεία από τους θεσμούς, όχι η σημερινή επιτροπεία, θα ταιριάζει περισσότερο σε «κανονικές» ευρωπαϊκές χώρες». Σε ό,τι αφορά δε στο ενδεχόμενο της άρσης του ψηφισμένου μέτρου για περικοπές στις συντάξεις, αφήνει ανοικτό παράθυρο λέγοντας πως «όταν βγούμε από τα Μνημόνια το Σεπτέμβρη, θα επανεκτιμήσουμε τα δεδομένα και ανάλογα θα πράξουμε σε πολλούς τομείς». Τέλος, εξαπολύει δριμεία επίθεση στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη λέγοντας πως «το «κεντρώο» προφίλ του έχει υποστεί ρωγμές με την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος και τον Αντιπρόεδρό του να κυριαρχούν στην ρητορεία και την έξωθεν εμφάνιση του χώρου». Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Χ. Καφαντάρη: «Θέμα Δημοκρατίας, οι Διατλαντικές Συμφωνίες TTIP και CETA»

Αναδημοσίευση άρθρου της Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Αθήνας και Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, Χαράς Καφαντάρη, στην Κυριακάτικη εφημερίδα «KONTRANEWS» της 11/09/2016.

«Από τον Ιούνιο του 2013 ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ για τη δημιουργία της μεγαλύτερης ζώνης ελεύθερων συναλλαγών στον κόσμο και τη σύναψη ανάλογης διατλαντικής συμφωνίας γνωστής ως ΤΤΙΡ. Διαπραγματεύσεις, που στο μεγαλύτερο μέρος τους, καλύπτονται από πυκνό πέπλο αδιαφάνειας.

Η ΤΤΙΡ, φιλοδοξεί να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ζώνη ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο. Δηλαδή, στοχεύει στην εξάλειψη, όπως λέγεται από τους υποστηρικτές της, αχρείαστων γραφειοκρατικών εμποδίων και θα οδηγήσει στην αύξηση της ανάπτυξης δημιουργώντας θέσεις εργασίας και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου