«Παίδες εν καμίνω» οι πυροσβέστες
23/07/2014 Σχολιάστε
Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών (22/07/2014)
Της Χαράς Καφαντάρη*
Οι δασικές πυρκαγιές, όπως είναι γνωστό, είναι ένα φυσικό φαινόμενο με περιοδικότητα εμφάνισης ανά 100-150 χρόνια στα μεσογειακά οικοσυστήματα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μόνο το 5% των δασικών πυρκαγιών οφείλεται σε φυσικά αίτια, ενώ οι υπόλοιπες είναι απόρροια ανθρώπινης παρέμβασης, γεγονός που έχει ως συνέπεια τη διατάραξη του φυσικού ρόλου της φωτιάς στα οικοσυστήματα, καθώς μετά από διαδοχικές πυρκαγιές στην ίδια έκταση εξελίσσεται η διαδικασία της ερημοποίησης. Τα πράγματα επιδεινώνονται και από την επελαύνουσα κλιματική αλλαγή και την άνοδο της θερμοκρασίας που αυτή προκαλεί.
Το βασικό τρίπτυχο της διαδικασίας δασοπροστασίας είναι η πρόληψη, η έγκαιρη επέμβαση και η καταστολή.
Δυστυχώς, το υπάρχον σύστημα δασοπυρόσβεσης στην πατρίδα μας βασίζεται αποκλειστικά στην καταστολή. Το μοντέλο αυτό αποδεικνύεται κάθε χρονιά αναποτελεσματικό, ενώ ειδικότερα τα τέσσερα τελευταία «μνημονιακά» χρόνια αποδεικνύεται και «εγκληματικό», κυρίως λόγω των περικοπών των πιστώσεων.
Η παγκόσμια εμπειρία δείχνει ότι η αποτελεσματική πρόληψη πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της Δημόσιας Διοίκησης. Στην υπό επιτήρηση Ελλάδα εντούτοις, με τη διαρκή αποδυνάμωση των Δασικών Υπηρεσιών, χωρίς δασικούς χάρτες και Δασολόγιο, χωρίς αυστηρό σχεδιασμό χρήσεων γης (το αντίθετο μάλιστα), με τα δάση μας κατά 90% χωρίς διαχειριστικά σχέδια και χωρίς κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας, η πρόληψη δεν αποτελεί απλά ζητούμενο, αλλά κυρίαρχο αντικείμενο διεκδίκησης. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου