«ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ -ΟΧΙ ΜΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ –ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ»
Η Χαρά Καφαντάρη βουλευτής Δυτικής Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας Κ.Ο. και αντιπρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, σε χαιρετισμό της στο 8ο Διεθνές Συνέδριο για την Πολιτική Προστασία και τις Νέες Τεχνολογίες, ‘SafeGreece 2021 on-line’, το οποίο και εφέτος πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά στις 24 -26 Νοεμβρίου, αναφέρθηκε:
-στην απαιτούμενη συνεργασία του επιστημονικού κόσμου, της πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
-στις έντονες, καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης, στη συχνότητα των φαινομένων, καθώς και στην αναγκαιότητα προσαρμογής σε αυτή
-στα 3 στάδια Πολιτικής Προστασίας (με ιδιαίτερη έμφαση στη ΠΡΟΛΗΨΗ, με χρήση νέων τεχνολογιών , στην εκπαίδευση –κατάρτιση και στήριξη του ανθρώπινου δυναμικού)
-στο υπάρχον σύστημα ΠΠ , στον πρακτικά αδρανή Ν. 4662/20 (μιας και λείπουν ακόμα οι κανονιστικές πράξεις), στη πολιτεία που δε δείχνει να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης (μετά τις καταστροφές από ΙΑΝΟ, ΜΗΔΕΙΑ, τις πυρκαγιές του καλοκαιριού τους πρόσφατους σεισμούς..), αλλά μοιράζει κονδύλια και κάνει απ ‘ευθείας αναθέσεις
-στην αναγκαία αξιοποίηση των υπαρχόντων αξιόλογων επιστημονικών Ιδρυμάτων της χώρας (Εθνικό Αστεροσκοπείο, ΕΛΚΕΘΕ, ΕΜΥ..) και πανεπιστήμια
-στις συνεργασίες σε Περιφερειακό και Ευρωπαϊκό επίπεδο
-στο νέο υπουργείο Κλιματικής κρίσης και Π.Π. και στην απαιτούμενη χάραξη πολιτικής.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη των International Society for Prevention and Mitigation of Natural Hazards, του επιστημονικού περιοδικού GeoHazards, του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, της Περιφέρειας Κρήτης και των Δήμων Εορδαίας και Κεντρικής Κέρκυρας.
Για τον κ. Υπουργό Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας.
Θέμα: «ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ»
Η Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας, Χαρά Καφαντάρη και ο Βουλευτής Δυτικής Αττικής, Γιώργος Τσίπρας, καταθέτουν Αναφορά με θέμα «ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ».
Με βάση την επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πενταετούς Υποχρέωσης και Συμβασιούχων Πυροσβεστών, ζητείται να συμπεριληφθούν όλοι οι υπάλληλοι του Πυροσβεστικού Σώματος (Μόνιμοι, ΠΠΥ, Εποχικοί) στην πρωτοβουλία στήριξης που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών στις 22 Νοεμβρίου 2021. Το επάγγελμα-λειτούργημα του Πυροσβέστη δεν είναι εποχικό μόνο, αλλά διαρκεί 365 ημέρες το χρόνο επί 24ώρου βάσεως και έχει ως σκοπό την προστασία και διάσωση της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας των πολιτών αλλά και του φυσικού πλούτου της χώρας μας.
Επισυνάπτεται σχετική επιστολή.
Παρακαλούμε, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας να μας γνωστοποιήσετε τις όποιες σχετικές ενέργειες των Υπουργείων για την αποτελεσματική επίλυση του θέματος.
Η 25η Νοεμβρίου ανακηρύχτηκε με απόφαση της Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η σημερινή μέρα είναι ημέρα αφύπνισης της κοινωνίας σχετικά με την παγκόσμια αύξηση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, που τείνει να πάρει και χαρακτήρα πανδημίας, σύμφωνα και με τον ΟΗΕ.
Το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας, είναι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011, τέθηκε σε ισχύ το 2014 και υπογράφηκε από την ΕΕ το 2017. Στην Ελλάδα, επικυρώθηκε με νόμο το 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Στη χώρα μας το 2021 έχουν σημειωθεί 14 γυναικοκτονίες με κάποιες από αυτές να συγκλονίζουν το πανελλήνιο για την αγριότητα και τη βαρβαρότητα με την οποία διαπράχθηκαν ενώ την πρώτη περίοδο της πανδημίας του Covid-19, η βία κατά των γυναικών χαρακτηρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης ως η «σκιώδης πανδημία» υπογραμμίζοντας ότι για πολλές γυναίκες και παιδιά τα σπίτι δεν αποτελεί ένα ασφαλές μέρος ενώ κατά τη διάρκεια της καραντίνας, πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να παραμείνουν παγιδευμένες στο ίδιο σπίτι με τους καταπιεστές τους.
Οι γυναικοκτονίες, ωστόσο, δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Ο όρος «γυναικοκτονία» εμφανίζεται ήδη από το 1976, προκειμένου να περιγράψει τα εγκλήματα αφαίρεσης ζωής γυναικών. Όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), οι γυναικοκτονίες αποτελούν «ανθρωποκτονίες γυναικών από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών. Είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και απαιτείται συστράτευση όλων. Η Πολιτεία οφείλει να δραστηριοποιηθεί και να λάβει μέτρα στήριξης των θυμάτων, ώστε να «ανοίξουν στόματα», πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών, ελέω πανδημίας.
Η ΕΛ.ΑΣ. οφείλει να δραστηριοποιήσει αποτελεσματικά τα τμήματα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, η δημιουργία των οποίων ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Απαιτείται να στελεχωθούν με ειδικούς επιστήμονες (Κοι. Λειτουργούς ,Ψυχολόγους κ.λ.π)
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕλΕΔΑ) εκτιμά ότι τα μέτρα τα οποία θα πρέπει να υιοθετηθούν άμεσα υπό το φως του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025 οφείλουν να εστιάσουν, πρωτίστως, στην εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης η οποία αποτελεί και πρωταρχικό στόχο του Σχεδίου και η οποία, αν και έχει κυρωθεί από την Ελλάδα και έχει ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία με το Ν. 4531/2018, δεν εφαρμόζεται πλήρως, επίσης να εισαχθεί ο όρος ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ στο Ποινικό Δίκαιο
Πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας να ανοίξει δημόσια συζήτηση για τις έμφυλες ανισότητες, την πατριαρχία και την καταπολέμηση όλων των μορφών έμφυλης βίας συμπεριλαμβανομένης της γυναικοκτονίας. Η ενδοοικογενειακή βία, που δυστυχώς πολλές φορές εξελίσσεται και σε γυναικοκτονία, είναι υπόθεση που μας αφορά όλους, είναι ένα διαρκές μέτωπο αγώνα, το οποίο δεν πρέπει να θυμόμαστε μόνο επετειακά, κάθε 25η Νοέμβρη…
Κατ’ αρχάς αφού ευχαριστήσουμε τους προσκεκλημένους για τις τοποθετήσεις τους και το παράδειγμά τους. Το παράδειγμα δράσης είναι ένα έναυσμα για μεγαλύτερη δραστηριοποίηση προστασίας της Μεσογείου, της κοινής μας θάλασσας, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μια κλειστή θάλασσα, της οποίας τα ύδατα ανανεώνονται κάθε 100 χρόνια. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε τη σημασία που έχει η προστασία της Μεσογείου και από την πλευρά των αλιευμάτων, των έμβιων οργανισμών, αλλά γενικότερα και της βιοποικιλότητάς της.
Πριν όμως πω δυο τρία πράγματα στο θέμα μας, θα ήθελα σε συνέχεια αυτών που είπε ο συνάδελφος ο κ. Χρυσομάλλης πριν, να πω ότι υπάρχει ένα δίκαιο της θάλασσας, το οποίο πρέπει να τηρείται από όλους και αυτό έχει να κάνει και με την τοποθέτηση που κάνατε για την αλίευση μέσα στο Αιγαίο κ.λπ..
Υπάρχει και αυτό που λέγεται ΑΟΖ και πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσουμε αυτές τις διαδικασίες με ενεργητική εξωτερική πολιτική από την πλευρά της Κυβέρνησης για την οριοθέτησή της και πάνω σε αυτό το δίκαιο της θάλασσας έχει συγκεκριμένα θέματα και βάζει και κανόνες, σχετικά με την αλίευση.
Έρχομαι τώρα στο θέμα μας.
Δεκαετία Βιοποικιλότητας 2020 – 2030 από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, λοιπόν, το θαλάσσιο περιβάλλον και η προστασία της βιοποικιλότητάς του.
Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι και η τοποθέτηση που έκανε ο εκπρόσωπος των αλιέων, ο οποίος ήταν πολύ κατατοπιστικός, αλλά έβαλε και ένα ζήτημα, τα ζητήματα της διαβούλευσης.
Σε όλα αυτά τα θέματα η διαβούλευση με τους κοινωνικούς φορείς με τα τοπικά κινήματα θα έλεγα, με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, με όλους τους ενδιαφερόμενους είναι κάτι το πολύ σημαντικό και οποιαδήποτε απόφαση παρθεί πρέπει να έχει αυτό το χαρακτήρα της συμμετοχής των ενδιαφερομένων.
Αναφέρθηκε και πριν για τους φορείς διαχείρισης στο θαλάσσιο χώρο. Συμμετείχαν εκπρόσωποι των φορέων και Μη Κυβερνητικών και αρμόδιων επιστημονικών φορέων τοπικά, οι οποίοι αναφέρουν – όταν λειτουργούσαν οι φορείς διαχείρισης γιατί τώρα ουσιαστικά έχουν καταργηθεί στην πράξη και με τον νόμο που πέρασε ο κ. Χατζηδάκης – ότι περιορίζεται η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας που είναι καθοριστική, είτε πρόκειται για θαλάσσιο, είτε για χερσαίο περιβάλλον.
Η Μεσόγειος, λοιπόν, κινδυνεύει. Και δεν είναι μόνον η ρύπανση, που είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων, των λυμάτων και των αποβλήτων γενικότερα. Έχει να κάνει και με την αλλαγή της βιοποικιλότητάς της, η οποία προκαλείται και από ξενικά είδη τα οποία έχουν εισβάλλει – και είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και για την αλιεία αυτό – έχουν να κάνουν και με τους λεσεψιανούς μετανάστες κ.λπ. Άρα, είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα.
Επίσης, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ολόκληρες καλλιέργειες, και παραδοσιακές θα έλεγα στον ελλαδικό χώρο και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα πιο πολύ, όπως είναι οι μυδοκαλλιεργητές, οι οποίοι σήμερα έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά και κινδυνεύει πραγματικά η μυδοκαλλιέργεια. Άρα, λοιπόν, είναι πάρα πολλά ζητήματα τα οποία πρέπει να δούμε. Ενώ ο ρόλος των συνεταιρισμών, γιατί υπάρχουν και αλιευτικοί συνεταιρισμοί και συνεταιρισμοί κλειστών θαλασσών και λιμνοθαλασσών, έχουν και αυτοί λόγο, γιατί και με τη δράση τους και την παρουσία τους σε μεγάλο βαθμό μπορούν να προστατεύσουν το θαλάσσιο περιβάλλον.
Τώρα, ο κ. Γραμματέας, ο κ. Αραβώσης, για άλλη μια φορά σήμερα στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στα ίδια και τα ίδια. Γιατί τα ίδια ακούσαμε και στην κοινή συνεδρίαση Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Επιτροπής Περιβάλλοντος την προηγούμενη βδομάδα. Μάλιστα, σήμερα, αναφέρθηκε και στη Σύμβαση της Βαρκελώνης, τι προβλέπει και τι κάνει. Αλλά η Κυβέρνηση δεν έχει κυρώσει κάποια πρωτόκολλα της Σύμβασης της Βαρκελώνης. Εγώ θα έλεγα για την προστασία της παράκτιας περιοχής, για την προστασία της βιοποικιλότητας στις παράκτιες περιοχές, τα πρωτόκολλα προστασίας από εξορύξεις κ.λπ. Το επικαλούμεθα το πρωτόκολλο, αλλά στην πράξη τι. Ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών σε παρεμβάσεις κοινοβουλευτικές που έχουν γίνει είναι θετικό στο να προχωρήσουν αυτές οι κυρώσεις.
Η κυκλική οικονομία η οποία αναφέρθηκε, από το 2016 είναι στη στρατηγική της Ε.Ε. και μάλιστα, όπως αναφέρθηκε και πριν, υπάρχει και νόμος από το 2018 που αφορά την κυκλική οικονομία. Ψηφίστηκε ένας νόμος πέρυσι για τα πλαστικά. Δόθηκαν περιθώρια ακόμα περισσότερο για εφαρμογή κάποιων πραγμάτων τα οποία ήδη είχαν ψηφιστεί, δηλαδή περιθώρια για να αλλάξει αυτό το μοντέλο. Πρέπει κάποια στιγμή, πέρα από τα λόγια και από τη νομοθέτηση, να προχωράμε σε πράξεις. Κάτι που ισχύει φυσικά και για το χωροταξικό σχεδιασμό.
Το μεγάλο πρόβλημα, κυρία Πρόεδρε, στη χώρα μας είναι τα ζητήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Και όχι μόνο στη χώρα μας, είναι πανευρωπαϊκό γενικότερα θα έλεγα, αλλά ειδικά στη χώρα μας καθυστερεί σημαντικά. Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων υπάρχει εδώ και χρόνια. Κατά πόσον υλοποιείται; Τώρα θα πάμε σε καινούργιους σχεδιασμούς όπως προβλέπεται, αναθεώρηση των υπαρχόντων σχεδίων και σε περιφερειακό επίπεδο. Εγώ θα έρθω όμως και θα κλείσω με κάτι για το οποίο έχω τοποθετηθεί, αλλά το βάζω εδώ στη Επιτροπή και δημόσια και για τους συναδέλφους, ότι πρέπει να κάνουμε μία επίσκεψη, αναφέρομαι ειδικά για την Αττική, στην περιοχή της Φυλής. Εκεί υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα χρόνων, δεν έγινε, το τονίζω, τα τελευταία 2, 3, 5 χρόνια, που απεικονίζει ακριβώς το στρεβλό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων, που είναι μακριά από την αποκεντρωμένη και μικρής κλίμακας διαχείριση η οποία είναι και η σύγχρονη επιστημονική άποψη και είναι και αυτή η οποία προτείνεται και από την Ε.Ε.
Το πρόβλημα εκεί επιδεινώνεται. Έχουμε έναν καινούργιο Περιφερειακό Σχεδιασμό και αναθεώρηση του υπάρχοντος. Εδώ θα ήθελα να πω ότι, ενώ στην Περιφέρεια Αττικής έχει ζητηθεί να συζητηθεί, δεν συζητείται στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Εδώ φαίνεται ότι πάμε σε λογικές οι οποίες έχουν «απορριφθεί», όπως είναι η καύση σύμμεικτων – και τονίζω τη λέξη σύμμεικτων απορριμμάτων, γιατί αυτό είναι το στρεβλό στη διαχείριση των απορριμμάτων. Ενώ οι πολίτες και της Δυτικής Αττικής και της Δυτικής Αθήνας, αλλά θα έλεγα και γενικότερα στην Αττική, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν με την ποιότητα του αέρα, έχουν να κάνουν με τον αέρα τον οποίο αναπνέουν. Και τέλος πάντων, ένα μοντέλο υπερ-συγκεντρωτικό, που φαίνεται ότι προχωρεί πάλι, πρέπει να αλλάξει και να πάει σε σύγχρονες λογικές οικολογικές και Ευρωπαϊκές. Αυτό θα το τονίσω.
Άρα, λοιπόν, θα έλεγα ότι πρέπει να οργανώσουμε, κυρία Πρόεδρε, μια επίσκεψη στην περιοχή με τους τοπικούς φορείς, τους κατοίκους και τα τοπικά κινήματα θα έλεγα εγώ, να γίνει αυτή η επίσκεψης στις εγκαταστάσεις του ΧΥΤΑ Φυλής και το θέμα αυτό να συζητηθεί εκτενέστατα και στην Επιτροπή μας, καλώντας και τους αρμόδιους φορείς οι οποίοι εμπλέκονται σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Για τον Υπουργό Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας.
Θέμα: «Αξιοποίηση των Εποχικών Πυροσβεστών ως Πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης (Π.Π.Υ.)».
Η Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας, Χαρά Καφαντάρη, καταθέτει Αναφορά με θέμα «Αξιοποίηση των Εποχικών Πυροσβεστών ως Πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης (Π.Π.Υ.)»
Με βάση το ψήφισμα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πενταετούς Υποχρέωσης ζητείται η αξιοποίηση των εποχικών πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης (Π.Π.Υ.) σύμφωνα με τον Ν. 3938/11 που προσλήφθηκαν με αξιοκρατικές διαδικασίες με προκήρυξη υπό την εποπτεία του Α.Σ.Ε.Π. και κάθε χρόνο πραγματοποιούν υγειονομικές εξετάσεις και αξιολογούνται από αξιωματικούς του πυροσβεστικού σώματος για τις επιδόσεις τους
Επισυνάπτεται σχετική επιστολή.
Παρακαλούμε, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς σας να μας γνωστοποιήσετέ για τις οποίες σχετικές ενέργειες του Υπουργείου για την αποτελεσματική επίλυση του θέματος
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και πολύ δύσκολη. Δεν θέλω να πω πολλά.
Θα αναφερθώ επιγραμματικά στα στοιχεία που υπάρχουν για την πανδημία, η οποία καλπάζει. Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος αυτής της ιστορίας. Δεν είναι μικρός ο αριθμός των εκατόν πέντε ή των εκατόν δώδεκα ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους χθες, τη στιγμή που τώρα σε μεγάλα δημόσια νοσοκομεία της χώρας δεν υπάρχουν κλίνες ΜΕΘ.
Ενδεικτικά θα αναφερθώ στο Αττικό Νοσοκομείο, το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό νοσοκομείο που σε εφημερία το Σάββατο είχε εξήντα ένα ράντζα, επικουρικές κλίνες, όπως τις ονομάζει η Κυβέρνηση για να ακούγεται πιο όμορφα και στη μη χρησιμοποίηση ενός μικρού νοσοκομείου, της Αγίας Βαρβάρας, με πενήντα δύο κλίνες που δεν μπορεί να λειτουργήσει, γιατί δεν έχει προσωπικό να το στελεχώσει.
Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη και στο μέτωπο της ακρίβειας. Αναφέρθηκε χθες από τον Αλέξη Τσίπρα και στην επίκαιρη επερώτηση που κατατέθηκε και μίλησαν όλοι οι Πολιτικοί Αρχηγοί. Μόνο ο κ. Μητσοτάκης δεν βλέπει την πραγματικότητα. Και φάνηκε αυτό και από τις χθεσινές τοποθετήσεις του.
Βέβαια, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος αντιδρά. Το 54% σε πρόσφατη δημοσκόπηση δεν είναι ικανοποιημένο από τη διαχείριση της πανδημίας, ενώ το 66% περίπου μιλάει για την άνοδο των τιμών, αναφέροντας ότι τελικά είναι το μεγάλο πρόβλημα και η Κυβέρνηση δεν έκανε πολλά.
Εκτός βέβαια από το ότι είναι εκτός πραγματικότητας ο κ. Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του, φοβάμαι ότι είναι και εκτός διεθνούς δικαίου και η διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Είναι ένα ζήτημα παγκόσμιο, είναι ένα ζήτημα πανευρωπαϊκό. Πραγματικά οι αιτίες είναι πολλές, πέραν των πολέμων, των συρράξεων, της κλιματικής αλλαγής για την οποία μιλάνε πολλοί, όπως και ο πράσινος Πρωθυπουργός μας, οξύνει και τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές κάτι που λέει και διεθνώς και ο ΟΗΕ και οργανώσεις. Όταν ερχόμαστε όμως, στο προκείμενο, κλείνουμε τα μάτια και το αντιμετωπίζουμε, λυπάμαι πολύ, με έναν τρόπο ο οποίος δεν συνάδει με τις διεθνείς αρχές του δικαίου.
Η χώρα μας εφαρμόζει μια πολιτική αντίθετη στις διεθνείς συμβάσεις, στις αξίες, τολμώ να πω, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Και βέβαια γίνεται υπονόμευση της στρατηγικής της αναλογικής ανάληψης ευθύνης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό. Γιατί ξέρετε είναι ευρωπαϊκό ζήτημα αυτό το οποίο ζούμε και που αντιμετωπίζει η χώρα μας, που γεωγραφικά τυγχάνει να είναι στο συγκεκριμένο σημείο και να δεχόμαστε αυτές τις ροές και από την Τουρκία, απέναντι.
Το πρόβλημα βέβαια της εργαλειοποίησης των μεταναστών, κάτι το οποίο το ζούμε, το βιώνουμε και στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας σήμερα και το βιώνουμε πολύ πιο έντονα πριν και τώρα από την πλευρά του Ερντογάν στα νησιά μας, είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ σημαντικό και μόνο με διεθνείς αρχές και τήρηση του διεθνούς δικαίου μπορεί να αντιμετωπιστεί. Διαπραγματευτικό όπλο της χώρας μας είναι η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και όχι η εργαλειοποίηση.
Αρνείστε, κύριοι της Κυβέρνησης, την εγκατάσταση ανεξάρτητου μηχανισμού επιτήρησης της συνοριακής διαδικασίας. Αυτήν τη στιγμή έχουμε εξαφανίσεις ανθρώπων, προσφύγων, μεταναστών, μια είναι εδώ, μια είναι εκεί, απαντήσεις δεν υπάρχουν. Έχουμε κρατήσεις ανθρώπων, θα έλεγα, σε συνθήκες που δεν συνάδουν με το διεθνές δίκαιο. Και δυστυχώς, η Κυβέρνηση διολισθαίνει σταδιακά σε ξενοφοβικές αντιλήψεις και συντάσσεται με τις αντίστοιχες ξενοφοβικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Τα εν λόγω πρωτόκολλα, τα οποία κυρώνουμε σήμερα με την ψήφο μας εδώ και αφορούν την ελληνική δημοκρατία και τις κυβερνήσεις του Μαυροβουνίου και της Σερβίας για επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια, υπεγράφησαν στις Βρυξέλλες στις 18 Σεπτεμβρίου του 2007. Η επανεισδοχή των υπηκόων μιας χώρας αποτελεί υποχρέωση βάσει του διεθνούς εθιμικού δικαίου.
Με την κύρωση των εν λόγω πρωτοκόλλων γίνονται βήματα να αντιμετωπιστεί το μέγα θέμα της παράτυπης μετανάστευσης. Ειδικά τον τελευταίο καιρό, τα τελευταία χρόνια, η παράτυπη μετανάστευση στη χώρα μας έχει αυξηθεί.
Η κύρωση των άλλων πρωτοκόλλων, συνοδευόμενη με τεχνικές λεπτομέρειες της εφαρμογής τους αποτελεί ένα σημαντικό μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου. Επιπροσθέτως, θα αποτελέσει και αποτρεπτικό παράγοντα για κυκλώματα διακίνησης, υποβοηθώντας από την άλλη πλευρά την εθελούσια επιστροφή παράτυπων μεταναστών.
Είναι ορθή η κύρωση των πρωτοκόλλων και μπορεί να αποτελέσει βάση παραπέρα συνεργασίας συμβαλλόμενων κρατών διασφαλίζοντας τα συμφέροντα της χώρας. Η ως άνω κύρωση θα φέρει εξοικονόμηση χρόνου ως προς τις απελάσεις, καθώς, μέσω της επανεισδοχής, ακολουθείται μια συγκεκριμένη διαδικασία για την υλοποίηση της διαταχθείσας απέλασης δια της μεταφοράς του ενδιαφερόμενου προς το κράτος καταγωγής ή προέλευσης αλλά και δίκαιη μετακίνηση πολιτών.
Με την κύρωση των πρωτοκόλλων επιδιώκεται ο δέκατος έκτος στόχος βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ: Ειρήνη, δικαιοσύνη και ισχυροί θεσμοί, που βρίσκεται στην Ατζέντα 2030 και είναι αφιερωμένο στην προαγωγή ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είχε μια φαεινή ιδέα. Να γεμίσουμε τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας με ελιές και να εμπορευόμαστε το λάδι! Με αυτόν τον τρόπο πιστεύει ότι, όχι μόνο μοσχοπουλώντας (!) το λάδι της Αρχαίας Ολυμπίας θα λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, αλλά θα εκτιναχθεί η, με πολλές προσδοκίες αναμενόμενη, οικονομική ανάπτυξη.
Η διατροφική αξία της ελιάς και του λαδιού είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Η μακραίωνη ιστορία της μαρτυράται από τα απολιθωμένα φύλλα που έχουν εντοπιστεί και τα αρχαιολογικά ευρήματα πρώιμων προϊστορικών χρόνων. Αρχαίοι πολιτισμοί της Μεσογείου, ακόμα και σημερινά κράτη, οφείλουν, σε μεγάλο ή μικρό μέρος της αίγλης, της λάμψης και του πλούτου τους, στην καλλιέργεια της ελιάς. Στην επεξεργασία των καρπών της στηρίχθηκε η εκβιομηχάνιση της χώρας στα χρόνια της πρώτης βιομηχανικής ανάπτυξης στα τέλη του 19ου αιώνα. Το πιο χιλιοτραγουδισμένο δέντρο της χώρας μας υπήρξε σύμβολο έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών και απεικονίστηκε σε εμβλήματα, σφραγίδες, ακόμα και νομίσματα. Η κυβέρνηση φαίνεται παραδομένη στο σύμπλεγμα του του μαζέματος της ελιάς, και ξεχνά να ασχοληθεί με την πραγματικότητα και παρακολουθεί, έτσι ανέμελα, τα καθημερινά προβλήματα.
Αμέτοχη παρακολουθεί την πανδημία να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Χιλιάδες τα κρούσματα καθημερινά και ο θλιβερός απολογισμός των συνανθρώπων μας ξεπέρασε πια τα οποιαδήποτε όρια. Η κυβέρνηση, σε αποδρομή, δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του ΕΣΥ αφήνοντας το να καταρρεύσει και μετά τα κερδοφόρα δωράκια μέσω των διαγνωστικών τεστ, προετοιμάζει την παράδοση του στον ιδιωτικό τομέα. Τα μέσα μεταφοράς συνεχίζουν να κυκλοφορούν με σαρδελλοποιημένους επιβάτες, αφού καμιά μέριμνα, ούτε για την αύξηση της συχνότητας των δρομολογίων, ούτε μείωση του συνωστισμού δεν έχει ληφθεί. Τα σχολεία το ίδιο. Οι τάξεις συνεχίζουν να συμπυκνώνονται και να λειτουργούν τμήματα που φθάνουν τα 30 άτομα, τα κενά σε αναγκαίο εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό παραμένουν και δεν καλύπτονται, οι κτιριακές υποδομές συνεχίζουν να υποβαθμίζονται και δεν επισκευάζονται, ενώ η θέρμανση των σχολείων μάλλον θα αποδειχθεί όνειρο απατηλό, αφού τα κονδύλια, λόγω και των υπέρογκων τιμών που έφθασαν τα καύσιμα, δεν θα επαρκέσουν.
Η ακρίβεια και ο τιμάριθμος τραβάν την ανηφόρα, αφού οι τιμές των βασικών αγαθών, των τροφίμων, των καυσίμων αλλά και της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου καλπάζουν. Η ενεργειακή ένδεια, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούν ακόμα ευρύτερα στρώματα. Η κυβέρνηση και οι λαλίστατοι υπουργοί της, απορρίπτουν ακόμα και την ιδέα να λάβουν έστω κάποια μέτρα, οχυρωμένοι πίσω από την διεθνή κρίση, μάταια περιμένοντας την «αυτορρύθμιση των αγορών»!
Η Δημοκρατία δέχεται πλήγματα, «εκ παραδρομής» , όπως ισχυρίζονται! Κρατικές υπηρεσίες, μάλιστα υπαγόμενες στον ίδιο τον πρωθυπουργό, ξαναθυμήθηκαν την παλιά τους τέχνη, και παρακολουθούν του πολίτες. Ο διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και μη, σε νομιμόφρονες πολιτικά ή μη, προφανώς σε «μιάσματα» και «ορθώς φρονούντες» καλά κρατεί. Ο τύπος συνεπικουρούμενος από τα τρολλς του διαδικτύου επιτίθεται στους μη αρεστούς, εκθειάζει την ιδεοληψία και κατασκευάζει φεηκ νιους, «δημιουργούμε τις ειδήσεις» δεν υποσχόταν η διαφήμιση; Την ίδια ώρα, η ελευθερία σκέψης και έκφρασης κινδυνεύει, ακόμα και με τις πρόσφατες διατάξεις περί ψευδών ειδήσεων. Η χώρα «αναβαθμίζεται» συνεχώς πιάνοντας τις τελευταίες θέσεις, διεθνώς, στις παγκόσμιες κατατάξεις.
Η ασφάλεια του πολίτη παραπέμπεται στις καλένδες, με τα εγκλήματα να πολλαπλασιάζονται και χαρακτηριστικά είναι ορθός ο ισχυρισμός «πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι». Παρά τις προσλήψεις, την ίδρυση ευάριθμων σωμάτων, αποκορύφωμα των οποίων η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι ενισχύσεις, ακόμα με εκπαιδευόμενους δόκιμους, που υπόσχεται ο υπουργός, αγνοούνται, εκτός αν έχασαν τον δρόμο.
Τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα δέχονται σκληρές επιθέσεις, τα όποια αναδρομικά δίνονται με το σταγονόμετρο και φορολογούνται άγρια. Τα κοινωνικά επιδόματα περικόπτονται και, με αλχημείες, υποδιπλασιάζονται οι δικαιούχοι. Η οικονομία και οι μικρομεσαίοι οδηγούνται μάλλον, να το πούμε ευγενικά, σε υπερβολικά δύσκολες καταστάσεις με μειώσεις τόσο στην πελατεία, όσο και στις εισπράξεις, την ίδια στιγμή που οι υποχρεώσεις τρέχουν, ενώ οι εργαζόμενοι βλέπουν την αδυναμία να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υποβαθμίζονται και υπολειτουργούν αν δεν καταργούνται.
Εκεί, όμως που η κυβέρνηση φαίνεται να μεγαλουργεί είναι στο νομοθετικό της έργο. Αφού ακόμα κρατά σοβαρούς περιορισμούς στην λειτουργία της βουλής, κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. «Εμπλουτίζει» τα όποια νομοσχέδια συζητούνται με δεκάδες ή εκατοντάδες άσχετες τροπολογίες και ουσιαστικά δεν δέχεται καμιά πρόταση της αντιπολίτευσης. Όμως το μεγάλο της κατόρθωμα είναι η αναστολή και η αχρήστευση δικών της νόμων. Για παράδειγμα, ο νόμος για την πολιτική προστασία αφού ψηφίστηκε με διθυράμβους μόλις ένα μήνα μετά μπήκε σε αναστολή. Το άλλο παράδειγμα της τελευταίας στιγμής είναι τα ρεπό, «για να μαζεύουν τις ελιές», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο υπουργός, των απλήρωτων υπερωριών. Πάνε και αυτά, αφού με νυχτερινή τροπολογία καταργείται η δήλωση από τους εργοδότες των όποιων υπερωριών.
Η ελιά και το λάδι φαίνεται να είναι η νέα «Μεγάλη Ιδέα» που προωθούν οι σοφοί και οι άριστοι του Μαξίμου. Η σημασία της, όμως, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις εμμονές της σημερινής κυβέρνησης.
Το πρόσφατο σχέδιο κλιματικού νόμου, που διθυραμβικά εξαγγέλθηκε από τον αρμόδιο υπουργό, είναι αμφίβολο επιστημονικά αν υπηρετεί το μείζον
Σε αγώνα δρόμου έχει επιδοθεί η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο κ Μητσοτάκης να αποδείξουν ότι είναι μια «πράσινη» κυβέρνηση, που συμβαδίζει με την παγκόσμια ανάγκη αποτροπής της κλιματικής αλλαγής και την μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος το 2050. Μόνον που εδώ και 2,5 χρόνια που η ΝΔ είναι στη διακυβέρνηση της χώρας, άλλες οι διακηρύξεις της, άλλες οι πρακτικές και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Άλλες οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στο εξωτερικό και τα διεθνή forum, με αποκορύφωμα την COP 26, και άλλα, τελικά, εφαρμόζονται στην χώρα. Η συνοπτική υπενθύμιση των κυβερνητικών «επιτευγμάτων» είναι χαρακτηριστική:
-Απολιγνιτιποίηση: Ξέχασε ο κος Μητσοτάκης να μας εξηγήσει ότι η εσπευσμένη απολιγνιτοποίση, έτσι χωρίς ορθολογικό σχεδιασμό, μέχρι το 2028 (παλιότερα υποσχόταν μέχρι το 2025!), μετέτρεψε την Ελλάδα σε πρωταθλητή ακρίβειας και πρωταθλητή στο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας.
-Εξάρτηση από το φυσικό αέριο: Ξέχασε ο κος Μητσοτάκης να μας εξηγήσει, πώς η στροφή στο φυσικό αέριο (μεθάνιο) και σχεδόν αποκλειστική χρήση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργεια (άνω του 55%) βοηθά στην απανθρακοποίηση, την στροφή στις ΑΠΕ, αλλά και πώς συμβαδίζει με την προσπάθεια για περιορισμό εκπομπών μεθανίου (άρα και της χρήσης του) μέχρι το 2030, όπως συμφωνήθηκε;
-Αποψίλωση δασών: Στην COP26 συμφωνήθηκε ο τερματισμός της αποψίλωσης των δασών έως το 2030. Πώς συμβαδίζει η κατάσταση στην Ελλάδα μετά το καταστροφικό καλοκαίρι που κατακάηκαν πάνω από 1.300.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών;
– Προστασία της βιοποικιλότητας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος: Άραγε πώς συμβαδίζουν οι εξαγγελίες του κου Μητσοτάκη, τόσο στην ομιλία του στην Μασσαλία, όσο και στην Γλασκώβη, με την ουσιαστική κατάργηση των ΦΔΠΠ και τη μειωμένη προστασία περιοχών Νατούρα και τη συνεχιζόμενη και παρατεταμένη καθυστέρηση της επικύρωσης των διεθνών συμβάσεων και πρωτοκόλλων για την προστασία της Μεσογείου;
– Αναδασώσεις: Το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει αναδασώσεις που «θα υλοποιηθούν συνολικά σε 165.000 στρέμματα, σε αρκετά υποβαθμισμένα δασικά οικοσυστήματα σε όλη τη χώρα». Το σχέδιο καλύπτει Μόλις το 15% των φετινών καμένων εκτάσεων! (1.300.000 στρέμματα) και κρίνεται ανεπαρκές.
– Ταμείο Ανάκαμψης: Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να ανασχεδιαστούν, ώστε, όχι μόνο να καλύπτουν την πλήρη ανάκαμψη των περιοχών που επλήγησαν, αλλά και να καλύψουν την αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος.
-Κλιματικός νόμος: Η πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία περί κλιματικού νόμου πώς συμβαδίζει με την πραγματικότητα αφού προωθεί την συνεχιζόμενη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, με την υποκατάσταση λιγνίτη από το φυσικό αέριο, εξυπηρετώντας 4-5 «μεγάλους».
-Ορατή πλέον καθίσταται η ανάγκη για την εκπόνηση ενός δίκαιου και φιλόδοξου Κλιματικού Νόμου. Ενός νόμου, που θα συμβάλει στη διατήρηση ενός ζωντανού και κλιματικά ανθεκτικού Πλανήτη. Ενός νόμου, που θα διαχέει τη διάσταση της κλιματικής αλλαγής σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων και θα εξασφαλίζει την βιώσιμη ανάπτυξη και ανθεκτικότητα στην οικονομία, την αγροτική ανάπτυξη, τις υποδομές, μέχρι και στις πολιτικές διασφάλισης της υγείας και των πολιτικών μετανάστευσης. Ενός κλιματικού νόμου που θα διασφαλίζει και θα συγκεκριμενοποιεί τις προσπάθειες για μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ανθεκτικές πόλεις και αναγέννηση της παραγωγής. Ενός νόμου που θα προστατεύει επαρκώς το φυσικό περιβάλλον και την βιοποικιλότητα. Ενός νόμου που θα συμβαδίζει με του 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του Ο.Η.Ε. και θα εξασφαλίζει την πορεία προς το Μέλλον.
Το πρόσφατο σχέδιο Κλιματικού νόμου, που διθυραμβικά εξαγγέλθηκε από τον αρμόδιο υπουργό ΥΠΕΝ κ. Σκρέκα, κινείται στο πλαίσιο των από την ΕΕ προσδιορισμένων κλιματικών στόχων για το 2030 και 2050. Είναι αμφίβολο επιστημονικά, αν οι στόχοι αυτοί υπηρετούν το μείζον, δηλαδή να μην ξεπεράσουμε τον 1,5 βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας πλανήτη στο τέλος του αιώνα. Άλλωστε η Αριστερά πρότεινε στην ΕΕ, οι στόχοι να είναι πιο φιλόδοξοι και το 55% μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου το 2030 να είναι τουλάχιστον 70%. Το εν λόγω σχέδιο κλιματικού νόμου περιλαμβάνει τομεακές πολιτικές και εξαγγελίες, απουσιάζουν όμως η Κοινωνία και η κλιματική Δικαιοσύνη, ώστε η πράσινη μετάβαση να συμπαρασύρει ΟΛΟΥΣ. Ο κλιματικός νόμος, πριν κατατεθεί στο Κοινοβούλιο για επεξεργασία και ψήφιση, πρέπει να τύχει ευρείας διαβούλευσης με κοινωνικούς, επιστημονικούς και πολιτικούς φορείς. Να γίνει δηλαδή υπόθεση της Κοινωνίας.
Χαρά Καφαντάρη 