Η υιοθεσία της έκθεσης για την ενδοσυντροφική βία από το ΕΚ καλεί να εγκριθούν μέτρα για την εξάλειψή της
Η Χαρά Καφαντάρη βουλευτής Δυτ. Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας και αντιπρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, δήλωσε:
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε αυτούσια με συντριπτική πλειοψηφία την εμβληματική έκθεση Κουντουρά για τον «Αντίκτυπο της Ενδοσυντροφικής Βίας και των Δικαιωμάτων στις Γυναίκες και τα Παιδιά». Κύρια σημεία της έκθεσης:
ΚΑΤΑ της Υποχρεωτικής Συνεπιμέλειας.
KΑΤΑ του Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης.
ΚΑΤΑ της Διαμεσολάβησης, σε υποθέσεις όπου υπάρχουν ενδείξεις για ενδοοικογενειακή βία.
ΥΠΕΡ του Δικαιώματος Ακρόασης του Παιδιού, και μάλιστα πρέπει να θεσπιστούν ελάχιστα πρότυπα στην ΕΕ για τον τρόπο διενέργειας αυτής της διαδικασίας.
Η ίδια έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά προτάσεων όπως: Η εξάλειψη της βίας στον κυβερνοχώρο, την εξασφάλιση της καλύτερης πρόσβασης των θυμάτων σε δομές και υπηρεσίες στήριξης αντιμετώπιση της οικονομικής βίας κλπ.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό η Πολιτεία οφείλει να πάρει ουσιαστικά μέτρα, υλοποιώντας πολιτικές ΠΡΟΛΗΨΗΣ. Από την εκπαίδευση των νέων και τη συμβολή του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε αυτή την κατεύθυνση, μέχρι την ενίσχυση των κοινωνικών δομών στήριξης θυμάτων βίας και την εκπαίδευση των αστυνομικών για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Τα τμήματα ενδοοικογενειακής της ΕΛΑΣ, που ιδρύθηκαν με το ΠΔ 37/2019 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργούν υποστελεχωμένα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες και πρέπει να αναβαθμιστούν. Το ένα πιλοτικό γραφείο δεν αρκεί και πρέπει με ταχείς ρυθμούς να ιδρυθούν σε κάθε περιφέρεια, να αποκτήσουν αρμοδιότητες και να στελεχωθούν με εξειδικευμένο προσωπικό. Παράλληλα, πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και ο νόμος 4604/2019 για την ουσιαστική Ισότητα των φύλων.
Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στον ρ/σ REAL FM 97,8.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι κάτι καινούριο.
Από τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη και μετά είχαμε πολλές γυναικοκτονίες και σχετικά τραγικά γεγονότα. Μόνο το 2021, μέσα σε 7 μήνες, έχουμε 6 γυναικοκτονίες (λίγη ώρα αργότερα ανακοινώθηκε από την εκπομπή η 7η). Είναι ένα ζήτημα βαθιά κοινωνικό, βασίζεται στην πατριαρχική δομή της ελληνικής κοινωνίας, στη λογική «η γυναίκα είναι κτήμα μου». Η Πολιτεία οφείλει να ασχοληθεί με σοβαρότητα με αυτό το πρόβλημα και να εφαρμόσει πολιτικές πρόληψης.
Απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση των Τμημάτων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ.
Εκτός από τη γραμμή SOS που ήδη λειτουργεί, το Υπ. Προστασίας του Πολίτη πρέπει να ενεργοποιήσει ουσιαστικά τα Τμήματα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ., τα οποία θεσμοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβανόμενη τη σοβαρότητα του θέματος, τον Απρίλιο του 2019, αλλά μέχρι στιγμής ασχολούνται μόνο με καταγραφή στατιστικών στοιχείων… Οι αστυνομικοί που στελεχώνουν αυτά τα τμήματα πρέπει να έρχονται σε επαφή με το θύμα και να το κατευθύνουν, ενώ αναγκαία κρίνεται και η πρόσληψη ειδικών, κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων κλπ., για να δοθεί η αρμόζουσα συμπαράσταση στο θύμα.
Δεν αρκεί ΕΝΑ πιλοτικό γραφείο… Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας χρειάζονται στήριξη σε όλη την Επικράτεια.
Μετά από κατάθεση σχετικής Επίκαιρης Ερώτησής μου, ο κ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε σε εκδήλωση στο Περιστέρι, την έναρξη λειτουργίας του πρώτου πιλοτικού Γραφείου. Δεν αρκεί ΕΝΑ πιλοτικό γραφείο… Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας χρειάζονται στήριξη σε όλη την Επικράτεια και πρέπει να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα. Στο περιστατικό στη Δάφνη αποδείχθηκε ότι η Αστυνομία δεν έπραξε τα δέοντα, όταν κλήθηκε ΠΡΙΝ τη δολοφονία της άτυχης γυναίκας. Όσον αφορά στις δομές για κακοποιημένες γυναίκες, δυστυχώς, 43 δομές ΔΕΝ είναι αρκετές για όλη τη χώρα
Γιατί ζητάμε την αποπομπή της κ. Συρεγγέλα…
Η χθεσινή δήλωση της κ. Συρεγγέλα, ότι δεν υπάρχει αύξηση των θυμάτων, αλλά των καταγγελιών, δήλωση που έκανε συγκρίνοντας τη χώρα μας με χώρες της Λατινικής Αμερικής, ήταν απαράδεκτη και αποτελεί ασέβεια προς όλα τα θύματα. Να σημειωθεί ότι στο νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια, ν/σ που τάραξε τα νερά ακόμη και μέσα στην κυβερνώσα παράταξη, καθώς υπήρξαν βουλευτίνες που αρνήθηκαν να το ψηφίσουν, η κ. Συρεγγέλα, η Υφυπουργός Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας δεν συμμετείχε καν στη συζήτηση του εν λόγω νομοσχεδίου.
Τα θέματα ισότητας, η βία κατά των γυναικών, οι γυναικοκτονίες, είναι ζητήματα διακομματικά και πρέπει να τα εξετάζουμε με αντικειμενικότητα. Για τη μείωση και εξάλειψη των περιστατικών βίας χρειάζεται κατάλληλη εκπαίδευση των παιδιών για την ισότητα, ολόπλευρη στήριξη των θυμάτων από την πολιτεία, ενίσχυση των δομών, κατάλληλη εκπαίδευση των Αστυνομικών. Με δυο λόγια, απαιτούνται πολιτικές πρόληψης για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, την εξάλειψη των φαινομένων που πηγάζουν από την έλλειψη παιδείας στο θέμα της ισότητας των φύλων.
Αναδημοσίευση άρθρου από την εφημερίδα «Δημοκρατία» την 26η Ιουλίου 2021.
ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ, ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ ΘΑ ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ…
Τον τελευταίο καιρό έρχονται στη δημοσιότητα έντονα φαινόμενα έμφυλης βίας. Οι γυναικοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, η παράνομη διακίνηση ανθρώπων έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα. Στην κοινωνία μας οι παραδοσιακές διακρίσεις και πατριαρχικές αντιλήψεις έχουν σαν συνέπειες τις έμφυλες διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών. Βία που παίρνει πολλές μορφές. Από τις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από τον γάμο μικρών κοριτσιών και τον ακρωτηριασμό, μέχρι την γυναικοκτονία και τον βιασμό και από την κακοποίηση έως την υποταγή.
Η Ελλάδα καταγράφει, από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα, πέντε γυναικοκτονίες. Από τη Ρόδο, στις Μηλιές του Βόλου, στην Αγ. Βαρβάρα της Δ Αθήνας και πρόσφατα στα Γλυκά Νερά και τη Φολέγανδρο. Ανθρώπινες ιστορίες, όπου η θέση της Γυναίκας υπολείπεται κατά πολύ και δεν είναι ισότιμη, με έλλειψη κοινωνικής Πρόνοιας και επαρκών δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και πολλές φορές μια Κοινωνία που δεν «βλέπει». Αντιλήψεις που δυστυχώς κυκλοφορούν όπως, «η κακιά ώρα», «τα ήθελε και τα έπαθε» κλπ, είναι αντιλήψεις που καλύπτουν τις βαθιές κοινωνικές ρίζες του προβλήματος, αλλά είναι και βαθιά πολιτικές. Όμως, τα θέματα της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας είναι ζητήματα οριζόντια και εμφανίζονται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις..
Πολλοί ξενίζονται με τον όρο, αλλά ο όρος «γυναικοκτονία» εμφανίζεται όλο και περισσότερο στο δημόσιο διάλογο. Σε 16 χώρες στην Ευρώπη (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Κύπρος κα), υπάρχει νομική διάκριση στην ανθρωποκτονία με έμφυλα κίνητρα, από την απλή ανθρωποκτονία. Είναι, πλέον, καιρός να εισαχθεί και στο ποινικό μας Δίκαιο.
Η Πολιτεία οφείλει να πάρει ουσιαστικά μέτρα, υλοποιώντας πολιτικές ΠΡΟΛΗΨΗΣ. Από την εκπαίδευση των νέων και τη συμβολή του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε αυτή την κατεύθυνση, μέχρι την ενίσχυση των κοινωνικών δομών στήριξης θυμάτων βίας και την εκπαίδευση των αστυνομικών για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Ήδη στην ΕΛΑΣ λειτουργούν τμήματα ενδοοικογενειακής βίας (ΠΔ 37/2019 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), υποστελεχωμένα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, παρά μόνον τήρησης στατιστικών. Τα τμήματα αυτά πρέπει να αναβαθμισθούν, να αποκτήσουν αρμοδιότητες, να στελεχωθούν με εξειδικευμένο προσωπικό. Παράλληλα, πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και ο νόμος 4604/2019 για την ουσιαστική Ισότητα των φύλων. Παράλληλα, ο ρόλος των ΜΜΕ είναι καθοριστικός. Να πάψουν τα ΜΜΕ να αναπαράγουν σεξιστικές λογικές και στερεότυπα και μέσω της διαφήμισης και να προωθούν την ισότητα των φύλων.
Στον αντίποδα της ζοφερής αυτής κατάστασης, αχτίδες φωτός εμφανίζονται και μικρές νίκες της ισοτιμίας των φύλων σημειώνονται. Μόλις τον περασμένο μήνα ορίστηκε για πρώτη φορά γυναίκα γενικός κυβερνήτης του Καναδά (και μάλιστα ιθαγενής Ινούιτ), ενώ στην Νότιο Αμερική οι γυναίκες ιθαγενείς παίρνουν θέσεις ευθύνης και αναβαθμίζονται. Ο αγώνας για την πλήρη Ισότητα των φύλων είναι μακρύς και δύσβατος. Ακόμα και σε προηγμένες χώρες, υπάρχουν μισθολογικές διακρίσεις και η ανάδειξη γυναικών σε επιστήμες και αξιώματα, ακόμα και στην πολιτική, συναντά πολλά προβλήματα. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται …
ΧAΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.
Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, μετά τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο της Επίκαιρης Ερώτησής της, σχετικά με την ανάγκη αναβάθμισης των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας στην ΕΛΑΣ, δήλωσε:
Ενώ το ΠΔ 37/2019 της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι σε ισχύ εδώ και δύο χρόνια, μετά από επανειλημμένες ερωτήσεις, επίκαιρες ερωτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μετά από αποφάσεις και ψηφίσματα στο Ευρωκοινοβούλιο, για την ενδοοικογενειακή βία –που σύμφωνα με στοιχεία αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας με τα lockdown και τον εγκλεισμό- και με αποκορύφωμα το τραγικό περιστατικό της Ηλιούπολης, η Κυβέρνηση εξήγγειλε Πιλοτικό Πρόγραμμα για ένα! Γραφείο ενδοοικογενειακής βίας στη Δυτική Αθήνα.
Ο Υπουργός δεν δεσμεύθηκε για προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κλπ), δεν έδωσε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ίδρυσης των υπόλοιπων Γραφείων, ούτε εξήγγειλε συγκεκριμένο πρόγραμμα αντίστοιχης εκπαίδευσης Αστυνομικών ανά την Ελλάδα.
Δύο χρόνια τώρα κυβέρνησης της ΝΔ, δυστυχώς όλο το βάρος έχει δοθεί στη ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ –με Πανεπιστημιακή Αστυνομία, Αστυνομία για διαδηλώσεις και πλατείες- και όχι στη ΠΡΟΛΗΨΗ.
Η ανασφάλεια του πολίτη στις γειτονιές οξύνεται, τα αστυνομικά τμήματα είναι αποδυναμωμένα, επομένως δεν γίνονται οι απαιτούμενες περιπολίες και δύσκολα ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας θα εμπιστευθεί αστυνομικό όργανο.
Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με το θεσμικό μας ρόλο ως αξιωματική αντιπολίτευση θα παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη εφαρμογής των εξαγγελιών του κ. Χρυσοχοΐδη, ώστε να μη μείνουν στα χαρτιά, αλλά να γίνουν επιτέλους συγκεκριμένες -ορθά σχεδιασμένες ενέργειες, που θα οδηγήσουν σε ανάκτηση της Εμπιστοσύνης, των όποιων θυμάτων, στην ΕΛ.ΑΣ..
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ακολουθεί η Πρωτολογία και η Δευτερολογία της Χαράς Καφαντάρη κατά τη συζήτηση της Επίκαιρης.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ
ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, είναι πραγματικά γνωστό τοις πάσι ότι οι γυναικοκτονίες, τα θύματα, η ενδοοικογενειακή βία, η παράνομη διακίνηση ανθρώπων και η έμφυλη βία έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα. Αυτό, άλλωστε, λένε και τα συγκεκριμένα στοιχεία. Φοβάμαι -και εδώ πρέπει όλοι να έχουμε έναν στόχο- μη γίνουν καθημερινότητα, διότι σοκάρουν την ελληνική κοινωνία. Μάλιστα, το τελευταίο γεγονός με τη δεκαοκτάχρονη στην Ηλιούπολη -δεν είναι αυτό το θέμα της επίκαιρης- έβγαλε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια το πώς λειτουργεί η Ελληνική Αστυνομία, πώς αντιμετωπίζει τα συγκεκριμένα ζητήματα και κατά πόσο εμπνέει εμπιστοσύνη σε ένα θύμα να προχωρήσει και να καταγγείλει κάτι τέτοιο.
Τα θέματα της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας είναι ζητήματα οριζόντια σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Είναι ένα πολύ βαθύ κοινωνικό θέμα και σαν τέτοιο βαθύ κοινωνικό θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πολλά τα παραδείγματα τα τελευταία χρόνια, όπως στη Ρόδο, στις Μηλιές του Βόλου, στην Αγία Βαρβάρα της Δυτικής Αθήνας και πρόσφατα στα Γλυκά Νερά. Όμως, και η υπόθεση αυτή στην Ηλιούπολη με τη δεκαενιάχρονη, μία υπόθεση η οποία είναι σε εξέλιξη, έβγαλε πολλά ζητήματα για τη λειτουργία της ΕΛΑΣ, αλλά και για τη σιγή της Κυβέρνησης. Σας ακούσαμε και στην προηγούμενη επίκαιρη ερώτηση, στην οποία απαντήσατε εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση και το Υπουργείο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έγκαιρα είχε και έχει αντιληφθεί αυτό το ζήτημα και γι’ αυτό τον Απρίλιο του 2019 έβγαλε το Προεδρικό Διάταγμα 37/2019, το οποίο αφορά τη δημιουργία τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας μέσα στην Ελληνική Αστυνομία.
Ο κ. Xρυσοχοΐδης τον Νοέμβρη του 2019, που είχε γίνει Υπουργός με τη Νέα Δημοκρατία, είπε ότι θα το ενισχύσει.
Όμως ποια είναι η πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ, μέχρι σήμερα; Η πραγματικότητα μέχρι σήμερα είναι ότι τα τμήματα αυτά λειτουργούν ως επιτελικά τμήματα, συλλέγουν κάποια στατιστικά στοιχεία. Θα ήθελα να μας δώσετε τα στατιστικά στοιχεία. Εκτιμώ και ξέρω ότι δεν υπάρχουν. Εμείς, όμως, τα ζητάμε. Μακάρι να υπάρχουν. Οι δε αστυνομικοί και το προσωπικό το οποίο εργάζεται στα συγκεκριμένα τμήματα δεν διεξάγουν προανάκριση. Κρατούν τα στατιστικά στοιχεία όπως είπα. Επίσης, είναι υπαγόμενα στη Διεύθυνση Αστυνόμευσης και όχι στη Διεύθυνση Ασφάλειας. Εσείς που προέρχεστε από την Ελληνική Αστυνομία καταλαβαίνετε τη διαφορά, κύριε Υπουργέ.
Στις 26 Νοεμβρίου του 2020 πενήντα τρείς ή πενήντα έξι -δεν θυμάμαι ακριβώς- Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση γι’ αυτά τα τμήματα. Η απάντηση του Υπουργείου σας ήταν ότι λειτουργούν, ότι εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί, ότι εννιακόσιοι έχουν περάσει κάποια σεμινάρια.
Ερχόμαστε τώρα στις 25 Ιουνίου σε επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για την έμφυλη βία. Στη συζήτηση τέθηκε και το θέμα -και εγώ προσωπικά είχα τοποθετηθεί στο θέμα- τι γίνεται με αυτά τα τμήματα στην Ελληνική Αστυνομία. Η απάντηση από την αρμόδια για την Οικογένεια και το Δημογραφικό Υφυπουργό βέβαια δεν ήταν ικανοποιητική. Είπε πάλι τα ίδια, ότι εννιακόσια αστυνομικοί πέρασαν από σεμινάρια, ότι υπάρχει συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας κ.λπ.
Όμως, κύριε Υπουργέ, έπρεπε να γίνουν όλα αυτά, έπρεπε να καταθέσω την ερώτηση τη Δευτέρα στις 12 του μήνα, ώστε στις 14 του μήνα ο κ . Χρυσοχοΐδης -ήσασταν και εσείς παρών- στο Περιστέρι να κάνει εκδήλωση και να ανακοινώσει για άλλη μια φορά ότι θα ενισχύσει τα τμήματα για την ενδοοικογενειακή βία και ότι σε ένα Τμήμα Ασφαλείας στο Περιστέρι θα κάνει μία πιλοτική εφαρμογή για τη Δυτική Αθήνα. Όμως από την άλλη μεριά υπήρξε και το περιστατικό αυτό της Ηλιούπολης, υπήρξε και η σημαντική εξέλιξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου έγινε δεκτή η εισήγηση σε αρμόδιες επιτροπές Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Έλενα Κουντουρά, την Ευρωβουλευτή μας, να υπάρξει συγκεκριμένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολιστική που να καλύπτει τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, προτείνοντας και συγκεκριμένα μέτρα και για τις γυναίκες και για τα παιδιά.
Και πραγματικά ερχόμαστε τώρα, κύριε Υπουργέ, και λέμε: Αργήσατε. Εγώ θεωρώ ότι είναι όντως σε θετική κατεύθυνση η εξαγγελία να ενισχυθούν και να γίνουν αυτά τα τμήματα. Όμως πρέπει να είναι αποσαφηνισμένη η διαδικασία, να είναι εκπαιδευμένοι οι εργαζόμενοι αστυνομικοί εκεί, να είναι αποκλειστικής απασχόλησης και τέλος πάντων να διεξάγουν προανάκριση, ούτως ώστε να μπορούν και τα θύματα να νιώθουν εμπιστοσύνη να προσφύγουν και να μην έχουμε αυτά που βλέπουμε, όπως εξελίσσεται η υπόθεση της Ηλιούπολης. Γι’ αυτόν το λόγο θα θέλαμε κάτι πιο συγκεκριμένο και κάποια δέσμευση από την πλευρά σας.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Πρώτα απ’ όλα είναι θετικό ότι αναγνωρίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο σοβαρό αυτό ζήτημα που δεν είναι ζήτημα των τελευταίων τριών ή πέντε χρόνων -η έμφυλη και η ενδοοικογενειακή βία οξύνεται- πήρε την πρωτοβουλία για την έκδοση του προεδρικού διατάγματος. Αναφέρω ότι αυτό έγινε τον Απρίλη του 2019 και τον Ιούλιο, όπως ξέρετε, είχαμε εκλογές.
Όσον αφορά τον δικό σας ρόλο ως Κυβέρνηση, το είχε αναγγείλει -το είπα και πριν- ο κ. Χρυσοχοΐδης από τον Νοέμβρη του 2019. Από τότε μέχρι σήμερα τι έγινε;
Κύριε Υπουργέ, ήμασταν σε ένα μακρύ lockdown από πέρυσι το καλοκαίρι. Τα στατιστικά στοιχεία που δίνει η Ελληνική Αστυνομία λένε ότι το 2019 –Μάρτης, Απρίλης, Μάης- αντιμετωπίστηκαν από την Ελληνική Αστυνομία, δηλαδή, προσέφυγαν χίλια διακόσια ογδόντα επτά άτομα. Την αντίστοιχη περίοδο του 2020 με το lockdown, το οποίο δημιούργησε καταστάσεις και τα στοιχεία λένε ότι αυξήθηκε και η ενδοοικογενειακή βία κατά 20%, χίλια εκατόν τρία άτομα. Λιγότερα! Αυτό τι δείχνει; Αυτό δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης ενός θύματος ή κάποιου που υφίσταται τη βία -έμφυλη βία στην οικογένεια- να προσφύγει στο Αστυνομικό Τμήμα.
Την ίδια περίοδο, όμως, στο lockdown οι κλήσεις στις γραμμές sos –που το ξέρετε, με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας κλπ., που δημιουργήθηκαν εδώ και χρόνια και συνέβαλε και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό- τετραπλασιάστηκαν. Αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα και φάνηκε και με την υπόθεση της Ηλιούπολης κατά πόσο μπορεί να νιώθει εμπιστοσύνη και άφοβα ένα θύμα να πάει στο Αστυνομικό Τμήμα και να ζητήσει καταφύγιο.
Θα είμαι συγκεκριμένη. Πρώτα από όλα, εξειδικευμένο προσωπικό. Δεν αρκούν οι εξαγγελίες. Ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί. Θα έλεγα και θα τολμούσα –προσωπική άποψη- σε μεγάλο ποσοστό τα τμήματα αυτά να στελεχωθούν με γυναίκες. Από την άλλη μεριά, συγκεκριμένα μέτρα τα οποία πρέπει να παρθούν από εδώ και πέρα για το πώς θα λειτουργήσουν αυτά τα τμήματα και αν δεν προβλεπόταν, όπως λέτε, το να κάνουν προανάκριση, τώρα πρέπει να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Μόνο έτσι, αν έρθει ο αστυνομικός –άντρας ή γυναίκα- σε επαφή με το θύμα, του μιλήσει και μπορέσει να το κατευθύνει για το τι θα κάνει μετά –μιλάμε για δομές, μιλάμε για ξενώνες, μιλάμε για όλα αυτά, αλλά και σε συνεργασία με την Γραμματεία Ισότητας- τότε μόνο θα νιώσει το θύμα –να το πω έτσι- εμπιστοσύνη να προσφύγει.
Αυτό το μεγάλο κοινωνικό θέμα πρέπει να το αντιμετωπίσετε και να δώσετε τη δέουσα βαρύτητα. Φοβάμαι ότι όλο αυτό το διάστημα ο κ. Χρυσοχοΐδης κάνει πανεπιστημιακές αστυνομίες και άλλες ομάδες –Οδός, Πάνθηρες κλπ.- θέματα που έχουν να κάνουν με την καταστολή και μόνο και όχι την προστασία και την ασφάλεια του πολίτη. Γιατί μια βόλτα στα Αστυνομικά Τμήματα –εσείς πρέπει να το ξέρετε, προέρχεστε και από το συγκεκριμένο Σώμα- είναι αποψιλωμένα από προσωπικό. Όχι για ενδοοικογενειακή βία, για απλά περιστατικά, για περιπολίες που πρέπει να γίνονται στις γειτονιές. Δεν υπάρχει προσωπικό. Πήρατε καινούρια αυτοκίνητα –θετικό να αλλάξει ο στόλος- αλλά ποιος θα τα οδηγεί; Υπάρχει προσωπικό; Όχι, λοιπόν, στην καταστολή αλλά στην πρόληψη.
Το θέμα των Τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας που θα αντιμετωπίζουν την έμφυλη βία στην οικογένεια, αλλά και γενικότερα πρέπει να είναι μια βασική διεύθυνση και βασικό στοιχείο της Ελληνικής Αστυνομίας, αν θέλει να αποκτήσει πραγματικά την εμπιστοσύνη του κόσμου που λυπάμαι, αλλά έχει κλονιστεί σοβαρά.
Το τραγικό περιστατικό με την κοπέλα στην Ηλιούπολη, που την κακοποιούσε ο πατέρας της και την εξέδιδε ένας αστυνομικός του Υπουργείου ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, φέρνει στην επιφάνεια, για άλλη μια φορά ανθρώπινες τραγωδίες, πίσω από κλειστές πόρτες, μιας Κοινωνίας των «καθώς πρέπει».
Ανθρώπινες ιστορίες σε μια Πατριαρχική Κοινωνία, όπου η θέση της Γυναίκας υπολείπεται κατά πολύ και δεν είναι ισότιμη, έλλειψη κοινωνικής Πρόνοιας και επαρκών δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και πολλές φορές μια Κοινωνία που δεν «βλέπει»… έρχονται στην επιφάνεια.
Ωστόσο, η στάση της νεαρής σερβιτόρας ,που συμπαραστάθηκε στην κακοποιημένη κοπέλα και κατήγγειλε το γεγονός, δείχνει ότι υπάρχει ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ΑΝΘΡΩΠΙΑ.
Μόνο με αλληλεγγύη, διεκδίκηση και αγώνες θα σπάσουμε τη σιωπή και την υποκρισία, η Γυναίκα θα πάρει την ισότιμη θέση που της ανήκει στην ανδροκρατούμενη Κοινωνία μας, η κοινωνική αδικία θα εκλείψει και θα ανακάμψει η Ελπίδα για ένα καλύτερο Μέλλον.
Βέβαια, το εν λόγω περιστατικό πρέπει να διερευνηθεί παραπέρα, για όποιες προεκτάσεις, πιθανόν, να έχει…
Ο κ. Χρυσοχοΐδης , αντί να επιτίθεται-ως συνήθως- στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ,αντί για μεγάλα λόγια, ας σκύψει στο Υπουργείο του και όποιοι θύλακες παρανομίας αν υπάρχουν, να «ξηλωθούν»..
Να γίνει το υπουργείο, πραγματικά, Υπουργείο ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
H ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΕΜΦΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.
Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας και αντιπρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, δήλωσε:
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παλιά και παγκόσμια πανδημία. Λαμβάνει πολλές μορφές, από σωματικές επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από τη σεξουαλική βία μέχρι τον γάμο μικρών κοριτσιών και τη γυναικοκτονία, και από την κακοποίηση έως την υποταγή.
Σε όλον τον κόσμο και στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί σημαντικά οι αναφορές περιστατικών βίας κατά γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια της καραντίνας και των άλλων περιοριστικών μέτρων, τα οποία ανάγκασαν πολλές γυναίκες να παραμείνουν παγιδευμένες στο ίδιο σπίτι με τους καταπιεστές τους. Επίσης, παρουσιάζεται αύξηση κατά 20% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας στην περίοδο του lockdown, ποσοστό στο οποίο δεν υπολογίζονται τα περιστατικά που δεν καταγγέλλονται. Ακραία μορφή βίας βέβαια αποτελούν οι γυναικοκτονίες.
Η πρόσφατη όμως γυναικοκτονία της Κάρολαιν, που σόκαρε την κοινή γνώμη, έφερε ξανά και εμφατικά στην επιφάνεια το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, που φαίνεται να οξύνεται.
Επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργήθηκε στην Ελληνική Αστυνομία Τμήμα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας (ΠΔ 37/2019 – ΦΕΚ Α 63/23.04.2019).
Σήμερα, λειτουργούν μεν γραφεία ενδοοικογενειακής βίας, αλλά ο ρόλος τους είναι επιτελικός και τήρησης στατιστικών δεδομένων. Τα τμήματα στεγάζονται στις εκάστοτε Αστυνομικές Διευθύνσεις, ως γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας και υπάγονται στη Διεύθυνση Αστυνόμευσης και όχι στη Διεύθυνση Ασφαλείας της ΕΛΑΣ.
Παρατηρούνται, όμως, και φαινόμενα ανεπάρκειας των Αρχών, ενώ υπάρχουν και όργανα της Αστυνομίας που αναπαράγουν έμφυλα στερεότυπα. Έτσι, συχνά, οι γυναίκες δεν ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους, αποτρέπονται από το να καταθέσουν μήνυση με επιχειρήματα του τύπου «τώρα που να μπλέκεις», «μην χαλάς την οικογένειά σου» κ.α. και κυρίως δεν ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία.
Απαιτείται να παρθούν πρωτοβουλίες από το Υπουργείο ΠΡΟ ΠΟ, ώστε, τα τμήματα ενδοοικογενειακής βίας, που ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από το 2019, να λειτουργούν αποτελεσματικά, να μην περιορίζονται μόνο στον τομέα τήρησης στατιστικών δεδομένων, αλλά και σε αυτόν της ουσιαστικής παρέμβασης και συμβολής στην επίλυση του σοβαρού αυτού κοινωνικού προβλήματος.
Απαιτείται ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό των αστυνομικών τμημάτων και περαιτέρω σχετική εκπαίδευση του αστυνομικού δυναμικού, που υπηρετεί στα τμήματα αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, ώστε να υπάρχουν καλύτερα αποτελέσματα.
Απαιτείται τα τμήματα αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛ.ΑΣ. να έχουν σχετική αυτονομία, με προσωπικό αποκλειστικής απασχόλησης, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν το σοβαρό κοινωνικό έργο τους και να υπηρετήσουν το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκαν.
Απαιτείται συνεργασία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, για προβολή – καμπάνια του ρόλου των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛ.ΑΣ., προς ενημέρωση των πολιτών, ώστε να ξέρουν που μπορούν να απευθύνονται τα «θύματα».
Το τραγικό γεγονός της αποτρόπαιας δολοφονίας της Καρολάιν από το σύζυγό της, έχει πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης. Όμως, πρέπει να σταματήσει ο Ποινικός Λαϊκισμός και να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα σε επίπεδο πολιτικής, ώστε να εκλείψει το φαινόμενο της Γυναικοκτονίας.
Η ενδοοικογενειακή βία και οι γυναικοκτονίες είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και απαιτείται συστράτευση όλων, Πολιτείας, Aστυνομίας, Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Απαιτείται στήριξη και κινητοποίηση ολόκληρης της Κοινωνίας.
Όταν, το 2017, ξεκίνησε ουσιαστικά το κίνημα #MeToo, με αφορμή διεξοδικό ρεπορτάζ δημοσιογράφων των «New York Times», που οδήγησε σε σωρεία καταγγελιών για παρενοχλήσεις και βιασμούς εναντίον γνωστού παραγωγού του Χόλιγουντ, ο οποίος καταδικάστηκε, ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε και στη χώρα μας.
Μετά τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου, που είχε το θάρρος να καταγγείλει τον βιαστή της, βλέπουμε καθημερινά ανάλογες καταγγελίες γυναικών, κατά κύριο λόγο στον χώρο του θεάματος και του αθλητισμού. Μπορεί τα μεγέθη «εξουσίας» των κατηγορούμενων να είναι άνισα, διαφορετικού βεληνεκούς και υπό διαφορετικό πλαίσιο, η ουσία όμως είναι ίδια: Όποια εξουσία έχουν, ή θεωρούν ότι έχουν, την άσκησαν εις βάρος του «αδύναμου», την άσκησαν για να ικανοποιήσουν ίδιες επιθυμίες εις βάρος της αξιοπρέπειας του «αδύναμου», εις βάρος του σεβασμού απέναντι στον άνθρωπο. Σεβασμός που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένος από όλους τους Ανθρώπους.
Η εκμετάλλευση που προκύπτει σχεδόν φυσικά, κάποιες φορές, από τους έχοντες εξουσία, δεν έχει μόνο σεξουαλική μορφή. Έχει και εργασιακή και κοινωνική και οικογενειακή. Στην εργασία όμως γίνεται ξεκάθαρη και μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί και σε σεξουαλική. Όλα ξεκινούν από το «Αν θέλεις αυτό, θα πρέπει να κάνεις εκείνο…». Τουτέστιν, «αν θέλεις τη δουλειά, πρέπει να αποδείξεις πόσο τη θέλεις», ή «εφόσον πήρες τη δουλειά, πρέπει να κάνεις ό,τι ο εργοδότης προστάζει». Δυστυχώς, είναι μια συνηθισμένη συζήτηση, ένα θέμα που έχουν συζητήσει πολλές γυναίκες μεταξύ τους ως κάτι φυσιολογικό, στη λογική τού «Έτσι έχουν τα πράγματα»…
Τώρα, λοιπόν, μέσα στην καταιγίδα καταγγελιών που δεν έχει κοπάσει ακόμη και τις οποίες οφείλει η Δικαιοσύνη άμεσα να διερευνήσει, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, που κάνουν την εμφάνισή τους μέσα από φαινομενικά εύλογες ερωτήσεις: «Γιατί δεν μίλησαν τότε; Γιατί τους άφησαν να αλωνίζουν; Γιατί δεν απευθύνθηκαν στην Αστυνομία;» Πολλές φορές, έχουμε και διαπιστώσεις: «Βρέθηκε στο ίδιο δωμάτιο μαζί του! Γνώριζε τις προθέσεις του και πήγε! Τα ανεχόταν τόσο καιρό!»
Αυτές οι αντιλήψεις έχουν βάση στο θέμα της ισότητας των φύλων και στο ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει όλοι την αναγκαιότητα να υπάρχει όντως πραγματική και ουσιαστική ισότητα. Είναι θέμα οικογένειας, πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, αγόρια και κορίτσια, πώς τους δείχνουμε να σέβονται και να διεκδικούν την ισότητα. Είναι θέμα Παιδείας, πώς το σχολείο συμβάλλει στην κατανόηση αυτού του ζητήματος, πώς το «είμαστε όλοι ίδιοι» των βιβλίων μπορεί να διαμορφώσει την ανάλογη συμπεριφορά απέναντι στον συνάνθρωπο. Είναι θέμα της Πολιτείας, πώς διαχειρίζεται τα θέματα έμφυλης βίας, πώς προστατεύει τις γυναίκες που υφίστανται παρενόχληση και κακοποίηση.
Η Πολιτεία όμως μας έχει απογοητεύσει τον τελευταίο καιρό, με την υποβάθμιση της ΓΓΟΠΙΦ από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και, άρα, με υποβάθμιση των πολιτικών ισότητας. Τα Τμήματα-Γραφεία Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ., που δημιουργήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι επαρκώς στελεχωμένα, ενώ πρέπει να αποτελούνται από αστυνομικούς κατάλληλα εκπαιδευμένους, ώστε με κατανόηση και δέουσα ευαισθησία να αντιμετωπίζουν τα περιστατικά. Έτσι, μόνο οι γυναίκες δεν θα φοβούνται να πάνε στην Αστυνομία και να καταγγείλουν πράξεις βίας.
Η αντιμετώπιση της βίας σε όλους τους τομείς δεν πρέπει να γίνεται με όρους επιδίωξης δημοσιότητας, αλλά να συμβάλλει μέσω της δημοσιοποίησης στην εξάλειψη τέτοιων φαινομένων και να οδηγεί στην τιμωρία των υπευθύνων. Ο ρόλος της Δικαιοσύνης είναι καθοριστικός.
Να σπάσει επιτέλους η σιωπή. Τα θύματα έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να μιλήσουν. Ανεξαρτήτως οικονομικής ή οικογενειακής κατάστασης, ανεξαρτήτως επαγγέλματος ή επαγγελματικής καταξίωσης, ανεξαρτήτως του αν είναι δημόσια πρόσωπα ή όχι. Θα είναι δύσκολο, απαιτεί μεγάλες αντοχές, όμως η καταδίκη της κουλτούρας του βιασμού και της βίας, σε κάθε μορφή, είναι μονόδρομος.
Αναδημοσίευση από άρθρο της ιστοσελίδας https://www.greekschannel.com/gr/ με θέμα «8 Γυναίκες Πολιτικοί για το Ελληνικό #MeToo», όπου η Χαρά Καφαντάρη καταθέτει την άποψή της.
ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ – ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.
Κατά την 25η Νοεμβρίου, χθες, ημέρα που έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών πλήθος δηλώσεων ακούστηκαν και γράφτηκαν για την αναγκαιότητα ουσιαστικών δράσεων και μέτρων για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Όπως δήλωσε και χθες η Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, Χαρά Καφαντάρη, ο αγώνας αυτός είναι διαρκής και μας αφορά όλους. Ο καθένας οφείλει να συμβάλλει με όποιον τρόπο μπορεί στην επίτευξη του στόχου αυτού, πρωτίστως η Πολιτεία.
Σήμερα, με πρωτοβουλία της Χαράς Καφαντάρη κατατέθηκε Ερώτηση, την οποία και συνυπογράφουν ακόμη 56 Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, για την ανάγκη αναβάθμισης των Τμημάτων Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας της Ελληνικής Αστυνομίας. Πρόκειται για ειδικά Τμήματα που δημιουργήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τον Απρίλιο του 2019. Μέχρι και σήμερα λειτουργούν έχοντας ρόλο επιτελικό και τήρησης στατιστικών δεδομένων. Δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε, ενώ παράλληλα παρατηρούνται και φαινόμενα ανεπάρκειας των Αρχών πάνω στο θέμα.
Ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, δεν μένουμε στα λόγια. Στηρίζουμε τους αγώνες των γυναικών και μέσω των κοινοβουλευτικών διαδικασιών καλούμε τους αρμόδιους Υπουργούς και την Κυβέρνηση να πράξουν το ίδιο, απαντώντας στην πράξη.
Οι αρμόδιοι Υπουργοί ερωτώνται για την αποτελεσματική λειτουργία, την κατάλληλη εκπαίδευση Αστυνομικών – πλήρους απασχόλησης – οι οποίοι θα στελεχώνουν τα Τμήματα και φυσικά για τις απαραίτητες ενέργειες του Υπουργείου για την σωστή ενημέρωση των Πολιτών και ειδικά των θυμάτων για το ρόλο των Τμημάτων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ.
Ακολουθεί η κατατεθείσα Ερώτηση.
Το Γραφείο Τύπου
ΕΡΩΤΗΣΗ
Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 2020
Προς τον κ. Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
Θέμα: Ανάγκη Αναβάθμισης των Τμημάτων Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ.
Η 25η Νοεμβρίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ το 1999, ως Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Είναι ημέρα αφύπνισης της Κοινωνίας σχετικά με την παγκόσμια αύξηση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, που τείνει να πάρει και χαρακτήρα πανδημίας, σύμφωνα και με τον ΟΗΕ.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παλιά και παγκόσμια πανδημία.
Η βία κατά των γυναικών λαμβάνει πολλές μορφές, από σωματικές επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από τη σεξουαλική βία μέχρι τον γάμο μικρών κοριτσιών, από ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων μέχρι γυναικοκτονία, κι από την κακοποίηση έως την υποταγή.
Σε όλον τον κόσμο και στην Ελλάδα (10 τραγικά περιστατικά γυναικοκτονιών φέτος) έχουν αυξηθεί σημαντικά οι αναφορές περιστατικών βίας κατά γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια της καραντίνας και των άλλων περιοριστικών μέτρων, τα οποία ανάγκασαν πολλές γυναίκες να παραμείνουν παγιδευμένες στο ίδιο σπίτι με τους καταπιεστές τους. Επίσης, παρουσιάζεται αύξηση κατά 20% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας στην περίοδο του lockdown, ποσοστό στο οποίο δεν υπολογίζονται τα περιστατικά που δεν καταγγέλλονται.
Επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε στην Ελληνική Αστυνομία Τμήμα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας (ΠΔ 37/2019 – ΦΕΚ Α 63/23.04.2019).
Σήμερα, λειτουργούν μεν γραφεία ενδοοικογενειακής βίας, αλλά ο ρόλος τους είναι επιτελικός και τήρησης στατιστικών δεδομένων. Οι αστυνομικοί δε, που εργάζονται στα εν λόγω γραφεία δεν κάνουν προανάκριση και δεν έρχονται σε επαφή με τα θύματα. Τα τμήματα στεγάζονται στις εκάστοτε Αστυνομικές Διευθύνσεις, ως γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής βίας και υπάγονται στη Διεύθυνση Αστυνόμευσης και όχι στη Διεύθυνση Ασφαλείας της ΕΛΑΣ.
Παρατηρούνται, όμως, και φαινόμενα ανεπάρκειας των Αρχών. Για παράδειγμα, υπήρξε καταγγελία γυναίκας σε κέντρο, η οποία απευθύνθηκε ως θύμα βίας στο αστυνομικό τμήμα, όπου της είπαν ότι δεν μπορούν να την εξυπηρετήσουν λόγω αναστολής των λειτουργιών του τμήματος εξαιτίας της πανδημίας. Ακολούθως χρειάστηκε παρέμβαση και δημοσιοποίηση της καταγγελίας για να παρέμβει το τμήμα για την εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας της ΓΑΔΑ και έτσι να μπορέσει η γυναίκα τελικά να καταθέσει τη μήνυσή της.
Υπάρχουν, όμως, και όργανα της Αστυνομίας που αναπαράγουν έμφυλα στερεότυπα. Έτσι, συχνά, οι γυναίκες δεν ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους, αποτρέπονται από το να καταθέσουν μήνυση με επιχειρήματα του τύπου «τώρα που να μπλέκεις», «μην χαλάς την οικογένειά σου» κ.α. και κυρίως δεν ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία.
Δεδομένου ότι:
Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου στις εξουσιαστικές κοινωνίες μας και αποτελεί πολιτικό ζήτημα.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών. Είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και απαιτείται συστράτευση όλων. Απαιτείται συστράτευση και της Aστυνομίας και της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Η ΕΛ.ΑΣ. οφείλει να δραστηριοποιήσει αποτελεσματικά τα ειδικά Τμήματα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, η δημιουργία των οποίων ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχει τεράστια έλλειψη σε ανθρώπινο δυναμικό στα αστυνομικά τμήματα.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Μετά την ίδρυση των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας από το 2019, πως θα λειτουργούν αποτελεσματικά, όχι μόνο στον τομέα τήρησης στατιστικών δεδομένων, αλλά και σε αυτόν της ουσιαστικής παρέμβασης και συμβολής στην επίλυση του σοβαρού αυτού κοινωνικού προβλήματος;
Θα έχουν τα τμήματα ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛ.ΑΣ. τη σχετική αυτονομία τους, με προσωπικό αποκλειστικής απασχόλησης, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν το σοβαρό κοινωνικό έργο τους και να υπηρετήσουν το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκαν;
Θα πάρει πρωτοβουλίες το Υπουργείο για περαιτέρω σχετική εκπαίδευση του αστυνομικού δυναμικού, που υπηρετεί στα τμήματα αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, ώστε να υπάρχουν καλύτερα αποτελέσματα;
Ποιος ο αριθμός των αστυνομικών, που μέχρι σήμερα έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για τα ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας;
Θα πάρει πρωτοβουλία το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, για προβολή του ρόλου των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛ.ΑΣ., προς ενημέρωση των πολιτών ώστε να ξέρουν που μπορούν να απευθύνονται τα «θύματα»;
Χαρά Καφαντάρη 