Συνάντηση Χαράς Καφαντάρη με μέλη δικτύου Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

22.11.2019

Συνάντηση Χαράς Καφαντάρη με μέλη δικτύου Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών

Σήμερα, Παρασκευή 22 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της Χαράς Καφαντάρη, Βουλευτή Δυτικού Τομέα Αθήνας και Αν. Τομεάρχη Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ,  με μέλη του δικτύου Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.

Στη συνάντηση, συμμετείχε και ο αρμόδιος Τομεάρχης, Σωκράτης Φάμελλος.

Οι εκπρόσωποι αναφέρθηκαν, σε λειτουργικά προβλήματα, στην προβληματική ροή των χρηματοδοτήσεων, σε ελλείψεις προσωπικού, στην ανάγκη ολοκλήρωσης νομικών διαδικασιών του ν.4519/18, και στην απαραίτητη συμμετοχή τους σε επιτροπές που τους αφορούν.

Από μέρους μας, πιστεύουμε ότι οι φορείς διαχείρισης, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση του επιπέδου προστασίας σημαντικών πυρήνων βιοποικιλότητας της χώρας. Σε πολλές περιπτώσεις, φορείς διαχείρισης έχουν επιτύχει την ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης διατήρησης οικοτόπων και ειδών, αποτρέποντας τις όποιες δυσμενείς επιπτώσεις.

Συμπαραστεκόμαστε στα αιτήματα και στηρίζουμε τους φορείς διαχείρισης, γιατί μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην τόνωση των τοπικών οικονομιών μέσα από την προώθηση δραστηριοτήτων βιώσιμης ανάπτυξης σε τομείς όπως ο τουρισμός και η πρωτογενής παραγωγή, συνδυάζοντας με τον βέλτιστο τρόπο Ανάπτυξη και προστατευμένο Περιβάλλον.

Το Γραφείο Τύπου

Η ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

19.11.2019

Η ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Με πρωτοβουλία της ευρωομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της κ. Ε. Κουντουρά, έγινε σήμερα, στο Ευρωκοινοβούλιο, εκδήλωση με θέμα «Gender – based Violence and Social/Political Practices. The extreme case of Femicide» («Έμφυλη Βία και Κοινωνικο-πολιτικές Πρακτικές. Η ακραία περίπτωση της «Γυναικοκτονίας»).

Στην τοποθέτηση της, η Χαρά Καφαντάρη, ανέφερε ότι η βία κατά των γυναικών για το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι «μεγάλο εμπόδιο για την ισότητα», ενώ για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι «παγκόσμιο πρόβλημα υγείας με διαστάσεις επιδημίας».

Ο συνήθης ύποπτος είναι γνωστός, αλλά είναι απλά θέμα χρωμοσωμάτων και ορμονών ή μια επίκτητη συμπεριφορά; Σ’ ένα σύστημα που γίνεται ολοένα ανταγωνιστικό και αυτό που θεωρούμε κοινωνικό πλέγμα συνεχώς συρρικνώνεται, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατηρηθεί μια ισορροπία, με αποτέλεσμα η βία που ξεσπά να πλήττει τους πιο αδύναμους. Ωστόσο, η οικονομική κρίση δεν είναι δικαιολογία, είναι προσπάθεια εκλογίκευσης, είναι τακτική υπεράσπισης. Ο ρατσισμός πάντα αντλούσε δύναμη από την ικανότητα να ενθαρρύνει τον σεξουαλικό εξαναγκασμό, χρησιμεύει πάντα ως μια πρόκληση για τη γυναικεία κακοποίηση. Ο σεξουαλικός εξαναγκασμός είναι μάλλον μια βασική διάσταση κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα στο θύτη και στο θύμα, μια άμεση έκφραση του δικαιώματος ιδιοκτησίας. Έτερο σημείο των καιρών, η μετανάστευση, συμβάλλει και στο traffiking και στη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Η τεράστια έξαρση βίας κατά των γυναικών αποτελεί μόνο μια όψη της βαθιάς και συνεχιζόμενης κρίσης του συστήματος. Η απειλή της θα εξακολουθήσει να υπάρχει για όσο καιρό η γενική καταπίεση των γυναικείων δικαιωμάτων θα παραμείνει ένα απαραίτητο στήριγμα για το σύστημα.

Το γυναικείο κίνημα κατά της βίας πρέπει να τοποθετηθεί σ’ ένα στρατηγικό πλαίσιο με πολιτικές στοχευμένες και μέτρα που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή μας, χωρίς θεσμικές διακρίσεις, με προστασία της μητρότητας, με εξάλειψη της βίας στους χώρους εργασίας, που να περιλαμβάνει την τελική ήττα του συστήματος.

Το Γραφείο Τύπου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

15.11.2019

ΘΕΜΑ: ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ»

Το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα» είναι ένα ιστορικό νοσοκομείο, καθώς λειτουργεί από το 1903. Στη στενή περιοχή ευθύνης του, ανήκουν οι Δήμοι Αγίας Βαρβάρας, Αιγάλεω, Χαϊδαρίου, Κορυδαλλού και Νίκαιας. Ωστόσο, ο πραγματικός πληθυσμός της περιοχής ευθύνης είναι πολλαπλάσιος, δεδομένου ότι στις περιοχές αυτές κατοικούν και χιλιάδες άνθρωποι που επιλέγουν να απογραφούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, Ρομά, αλλά και οικονομικοί μετανάστες. Σήμερα, το Νοσοκομείο καλύπτει υγειονομικές ανάγκες των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας και Δήμων του Πειραιά, προσφέροντας φροντίδα υγείας, όχι όμως σε όλους τους τομείς και τις βαθμίδες. Έως το 2012 ήταν προσιτό στους πολίτες για όλες τις υπηρεσίες υγείας.

Σημαντικά είναι το Μικροβιολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου, ως κέντρο μοριακής διάγνωσης ιογενούς ηπατίτιδας (Α,Β,C και D), και η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, που εξυπηρετεί μόνιμους ασθενείς από όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, τους περισσότερους άπορους σε σύγκριση με άλλα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Η υποβάθμιση του Νοσοκομείου ήταν διαρκής από τον Ιούλιο του 2012 και όδευε σε οριστικό κλείσιμο, ενώ αγώνες αναπτύσσονταν από τους εργαζόμενους, τους πολίτες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση της ευρύτερης περιοχής.

Από το 2015, όμως, κάτι άρχισε να αλλάζει. Μεταφέρθηκαν στον χώρο του Νοσοκομείου το ΠΕΔΥ- ΜΥ Νίκαιας, ενώ λειτουργούν και αξιόλογα εξωτερικά ιατρεία, οδοντιατρικό τμήμα, φυσιοθεραπευτήριο, και μικροβιολογικό, ενώ εφοδιαζόταν κανονικά με υλικά και αντιδραστήρια. Παράλληλα με το νόμο 4495/2017μπορεί να επισκευαστεί η οροφή της Παθολογικής Κλινικής, ώστε να λειτουργεί παρέχοντας ημερήσια –βραχεία νοσηλεία.

Η ανάγκη αναβάθμισης του Γενικού Νοσοκομείου της Αγίας Βαρβάρας λόγω του σημαντικού κοινωνικού ρόλου του στην ευρύτερη περιοχή στον τομέα Υγείας, είναι προφανής. Το θέμα αναδεικνύει η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον Δυτικό Τομέα Αθήνας, με ερώτησή της, την οποία και συνυπογράφουν 24 ακόμη Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προς το Υπουργείο Υγείας το οποίο καλείται να απαντήσει ποια είναι τα άμεσα σχέδιά του για το Νοσοκομείο.

Το Γραφείο Τύπου

Αθήνα,15 Νοεμβρίου 2019

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Υγείας

ΘΕΜΑ: «Γενικό Νοσοκομείο Δ. Αττικής «Αγία Βαρβάρα»

Το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα» είναι ένα ιστορικό νοσοκομείο. Λειτούργησε για πρώτη φορά σαν Νοσηλευτικό Ίδρυμα το 1903, με την ονομασία «Κάνθαρος». Το 1906 μετονομάστηκε σε Νοσοκομείο «Ευλογιόντων», λόγω των πολλών περιστατικών ευλογιάς που νοσηλεύτηκαν την περίοδο εκείνη. Κατά την πενταετία 1930-1935 ξεκίνησε η μεταφορά και εγκατάσταση, σε ειδικά διαμορφωμένους και σχετικά απομακρυσμένους χώρους του Νοσοκομείου, ασθενών με τη νόσο Χάνσεν προκειμένου να τους παρέχεται ιατρική περίθαλψη. Τη δεκαετία του ’50, λόγω της επιδημίας πολυομελίτιδας που έπληττε τη χώρα, το Νοσοκομείο νοσήλευσε ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό ασθενών, κυρίως παιδιών, με τη νόσο αυτή. Το 1970 μετονομάζεται σε «Δημόσιο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων» Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου