Λιγότερα λόγια, περισσότερη προετοιμασία για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών

Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, σήμερα, σε συνέντευξη στον ρ/σ Αrt fm 90.6 τόνισε:

  • Έγκαιρα καταθέσαμε Επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή ,σχετικά με την προετοιμασία  του κρατικού μηχανισμού, εν όψει της «αντιπυρικής περιόδου». Η ερώτηση συζητήθηκε τη Δευτέρα 17.5.2021, από τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Χαρδαλιά, όπου παρουσίασε τα πράγματα ιδανικά. Ανέφερε ότι υπάρχει σχέδιο, έχουν παραγγελθεί εναέρια μέσα, ακόμη και από τη Ρωσία.
  • Το αποτέλεσμα όμως τρείς μέρες αργότερα, με τη τρομερή πυρκαγιά στα Γεράνεια και με καμένα 73.000 στρέμματα  περίπου μέχρι στιγμής, κατέρριψαν την ιδανική εικόνα.
  • Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εκπονήθηκε Εθνική στρατηγική για τα Δάση, ΚΥΑ για συνεργασία Δασικών Υπηρεσιών και Πυροσβεστικής και σχέδιο πρόληψης δασικών πυρκαγιών με προσλήψεις δασολόγων και δασοπόνων. Επίσης «έτρεξε» πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για κοινωφελή εργασία στα Δάση. Όλα αυτά σταμάτησαν επί  Ν Δημοκρατίας .
  • Η Πρόληψη είναι ο σημαντικός παράγων -στάδιο  στην αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών. Η Κυβέρνηση αναλώνεται στην επικοινωνία και τις «μεγάλες» εξαγγελίες.
  • Εφαρμόζει άρθρα του νόμου  4662/2020 επιλεκτικά, τον δε νόμο, με ΠΝΠ τον Μάρτιο του 2020(λόγω covid), τον έθεσε σε αδράνεια και ο σχεδιασμός  της αντιπυρικής έγινε με βάση νόμους του 2003.
  • Τώρα και αφού τελειώσει το συμβάν στη Δ Αττική και Κορινθία πρέπει να προχωρήσουν  άμεσα σχέδια βραχείας αποκατάστασης, διότι θα αντιμετωπίσουμε φαινόμενα πλημμυρών και κατολισθήσεων, με σοβαρές συνέπειες για την περιοχή και τους κατοίκους της.
  •  Η Κλιματική Αλλαγή είναι εδώ και τα ακραία καιρικά φαινόμενα εντείνονται. Απαιτείται συγκεκριμένος σχεδιασμός και ετοιμότητα σε μέσα και έμψυχο δυναμικό.
  • Σχετικά με τους εμβολιασμούς στις  ΕΜΑΚ, και την απειλουμένη απομάκρυνση όσων δεν εμβολιάζονται, έπρεπε να υπάρχει ειδικό εμβολιαστικό πρόγραμμα για το προσωπικό του πυροσβεστικού σώματος και πολιτική πειθούς, όχι απειλών μετάθεσης, γεγονός που αποδυναμώνει την υπηρεσία, καθώς οι ΕΜΑΚ αποτελούνται από εξειδικευμένο προσωπικό. Να προχωρήσουν οι εμβολιασμοί, κατόπιν και της ανάλογης επιστημονικής ενημέρωσης.

Καθεστωτική και εμμονική η αντίληψη της Ν.Δ στο νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλειας, παρά τις αντιδράσεις

Τοποθέτηση της Βουλευτή Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχη Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Χαράς Καφαντάρη, στην Ολομέλεια της Βουλής, την Τετάρτη 19/05/2021, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
  • Ένα ακόμα νομοσχέδιο το οποίο εκτός του ότι αποτελεί προϊόν κακής νομοθέτησης, αποδεικνύει μία καθεστωτική αντίληψη της Κυβέρνησης, η οποία: ​

-σύστησε νομοπαρασκευαστική επιτροπή με έγκριτους νομικούς και ειδικούς επιστήμονες, το πόρισμα της οποίας δεν το έλαβε υπόψη στο εν λόγω σχέδιο νόμου

-δεν έκανε ουσιαστικό διάλογο με τους αρμόδιους φορείς, δεν είδε και τις γυναικείες οργανώσεις

-δεν αφουγκράστηκε τις αντιδράσεις στην κοινωνία, στον επιστημονικό κόσμο, στον πολιτικό κόσμο, το ότι όλη η αντιπολίτευση είναι αντίθετη και βέβαια τις αντιδράσεις μέσα στο ίδιο της το κόμμα.

-δεν έλαβε υπόψη τις προτάσεις και τις αντιρρήσεις που διατυπώθηκαν στη συνεδρίαση-ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών φορέων.

-φέρνει ένα νομοσχέδιο μέσα στην πανδημία, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες λειτουργίας του κοινοβουλίου για ένα άκρως ευαίσθητο ζήτημα που έχει να κάνει με το παιδί.

  • Εντύπωση κάνει η απουσία της Υφυπουργού Οικογένειας. Πού είναι η Υφυπουργός; Δεν συμμετέχει, δεν ακούστηκε, δεν δέχτηκε γυναικείες οργανώσεις να συζητήσει. Διότι –λέει- το παιδί, δεν αφορά την αρμοδιότητα του Υπουργείου, ενώ δήλωσε ότι το νομοσχέδιο δεν αντίκειται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
  • Είναι ένα νομοσχέδιο που παραβιάζει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και γενικά τη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Από παιδοκεντρικό το οικογενειακό δίκαιο, από παιδοκεντρική αντίληψη και θεώρηση με αυτό που φέρνετε πάμε στη λογική τη γονεοκεντρική.
  • Υπάρχουν προβλήματα μεταξύ διαζευγμένων γονέων σε σχέση με την επικοινωνία και την επαφή με τα παιδιά. Ας λύσουμε αυτά τα προβλήματα που η ζωή έχει αποδείξει, όχι όμως φέρνοντας ένα διχαστικό νομοσχέδιο που δημιουργεί αντίπαλα στρατόπεδα μέσα στην κοινωνία.
  • Δημιουργήστε κάποιες δομές υποστήριξης, οικογενειακούς κοινωνικούς λειτουργούς, παιδοψυχολόγους. Επιτάσσει ο ν. 2447/1996 κάποια πράγματα μεταξύ των οποίων και τα οικογενειακά δικαστήριαΔείξτε ότι λειτουργείτε υπέρ των συμφερόντων πραγματικά του παιδιού και όχι υπέρ μιας μειοψηφική άποψης μέσα στην κοινωνία.
  • Με αυτό το νόμο αντί να λύνετε υπαρκτά ζητήματα, δημιουργείτε περισσότερα που θα τα βρούμε μπροστά μας. Και πολύ φοβάμαι όμως ότι το θύμα για άλλη μια φορά θα είναι το παιδί.
  • Κάντε δεκτές κάποιες προτάσεις, όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά των σχετικών επιστημονικών φορέων, του νομικού κόσμου της χώρας μας. Και αν δεν τις κάνετε δεκτές, παρακαλώ αποσύρετέ το.

Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση

ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ

Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και εγώ σήμερα για την ημέρα μνήμης των Ελλήνων Ποντίων. Τιμούμε τη θυσία τους. Δηλώνουμε ότι η ιστορική μνήμη πρέπει να διατηρείται, η ιστορική αλήθεια να αναδεικνύεται και πάντα η ιστορική μνήμη είναι δύναμη για τους λαούς και σε παγκόσμιο επίπεδο να μην επιτρέψουμε από εδώ και πέρα εθνοκαθάρσεις και βέβαια ποτέ πια προσφυγιά.

Έρχομαι τώρα στο σχέδιο νόμου το οποίο συζητάμε. Κύριοι Υπουργοί, φέρατε ένα ακόμα νομοσχέδιο το οποίο εκτός του ότι αποτελεί προϊόν κακής νομοθέτησης, αποδεικνύει, κύριε Υπουργέ, και μία καθεστωτική αντίληψη της Κυβέρνησης. Ζήσαμε εδώ μέσα δηλώσεις και από Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ότι αυτό το νομοσχέδιο έτυχε αποδοχής από φορείς. Ακούσαμε Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας να λέει ότι είμαστε σε μία κοινωνία μητριαρχίας. Ακούσαμε διάφορα πράγματα εδώ.

Πόσο έξω από την πραγματικότητα είστε σαν Νέα Δημοκρατία, σαν Κυβέρνηση; Σε ποιο κόσμο πραγματικά ζείτε όταν αφήνετε να ακούγονται τέτοια πράγματα; Και πώς να μην χαρακτηρίσουμε καθεστωτική αυτή την αντίληψη της Κυβέρνησης, όταν η ίδια σύστησε μία νομοπαρασκευαστική επιτροπή με έγκριτους νομικούς και επιστήμονες ειδικούς, το πόρισμα της οποίας δεν το έλαβε υπόψη στο εν λόγω σχέδιο νόμου.

Η Κυβέρνηση δεν έκανε ουσιαστικό διάλογο με τους αρμόδιους φορείς. Δεν είδε δε και τις γυναικείες οργανώσεις. Η Κυβέρνηση δεν αφουγκράστηκε τις αντιδράσεις που έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνία με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, τις αντιδράσεις που υπάρχουν στον επιστημονικό κόσμο που έχει σχέση με το οικογενειακό δίκαιο, -παιδοψυχιατρική εταιρεία αναφέρω ενδεικτικά- τις αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο, το ότι όλη η αντιπολίτευση είναι αντίθετη, τα κόμματα και βέβαια τις αντιδράσεις οι οποίες υπάρχουν και μέσα στο ίδιο της το κόμμα.

Αυτά πραγματικά δείχνουν, παρά τις επιμέρους τροποποιήσεις – όπως αυτό το «εξίσου» που εμείς λέμε «ισότιμα» και αν δεν γίνει αυτό τέλος πάντων να εξαλειφθεί- ότι είστε αποφασισμένοι να προχωρήσετε. Δεν λάβατε υπόψη τις προτάσεις και τις αντιρρήσεις που διατυπώθηκαν εδώ στο κοινοβούλιο στη δεύτερη συνεδρίαση-ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών φορέων.

Και βέβαια φέρνετε ένα νομοσχέδιο -και αυτό είναι το πολύ σημαντικό- μέσα στην κρίση της υγείας, της πανδημίας, που περνάτε μια σειρά πράγματα με αφορμή αυτή την πανδημία, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες λειτουργίας του κοινοβουλίου – έχει ανοίξει η αγορά, ανοίγουν οι διάφορες δραστηριότητες και η Βουλή λειτουργεί όπως λειτουργεί ακόμα – για ένα άκρως ευαίσθητο ζήτημα που έχει να κάνει με το παιδί.

Εγώ όμως θα σταθώ σε ένα πράγμα συγκεκριμένα, στην απουσία της Υφυπουργού Οικογένειας, που δημιουργήσατε σαν καινούργια Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργείο Οικογένειας. Πού είναι η Υφυπουργός; Δεν συμμετέχει, δεν ακούστηκε, δεν δέχτηκε γυναικείες οργανώσεις να συζητήσει. Διότι –λέει- το παιδί, όπως λέει και η ανακοίνωση του συλλόγου των εργαζομένων στην Γενική Γραμματεία, δεν αφορά την αρμοδιότητα του Υπουργείου. Διάβασα δε ότι έκανε και δήλωση ότι το νομοσχέδιο είναι σχετικό, δεν αντίκειται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Όταν αναφέρεται ότι τα γονικά δικαιώματα δραστών ενδοοικογενειακής βίας ή σεξουαλικών εγκλημάτων δύναται να παύσουν, να περιοριστούν μετά από πρωτόδικη δικαστική απόφαση που τους καταδικάζει. Παραβιάζεται έτσι η υποχρέωση της Ελλάδας να μην θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια όσων έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία και των παιδιών που αντιμετωπίζουν κακοποιητικό περιβάλλον. Είναι αντίθετο στη Σύμβαση Κωνσταντινούπολης, αντίθετο βέβαια και στα δικαιώματα του παιδιού.

Φαίνεται λοιπόν ότι είστε αποφασισμένοι να προχωρήσετε. Νομοθετείτε για ένα 3%. Πολλοί συνάδελφοι από την αντιπολίτευση, όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρθηκαν σε στατιστικά στοιχεία. Και εγώ το επαναλαμβάνω, το 86% των διαζυγίων είναι συναινετικά, από το υπόλοιπο 14% μόνο το 7% συνεχίζει μετά το αρχικό στάδιο της προσωρινής διαταγής και των ασφαλιστικών μέτρων και ασκεί κύρια αγωγή και στο εφετείο φτάνει μόνο το 3%.

Όλα αυτά όμως δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά γιατί το κάνετε. Γιατί κανείς δεν υποστηρίζει από όλους μας ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στην εφαρμογή του υπάρχοντος οικογενειακού δικαίου, το οποίο για την εποχή του ήταν πρωτοποριακό και είναι πολύ σημαντικό.

Υπάρχουν προβλήματα μεταξύ διαζευγμένων γονέων σε σχέση με την επικοινωνία και την επαφή με τα παιδιά. Ας λύσουμε λοιπόν αυτά τα προβλήματα που η ζωή έχει αποδείξει, όχι όμως φέρνοντας ένα διχαστικό νομοσχέδιο που δημιουργεί αντίπαλα στρατόπεδα μέσα στην κοινωνία. Ξοδεύτηκε και πάρα πολύ χρήμα και το είπαμε και στην πρώτη επιτροπή. Είχα τοποθετηθεί σχετικά. Και όλα αυτά δημιουργούν ερωτηματικά. Είναι ένα νομοσχέδιο που παραβιάζει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και γενικά τη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Από παιδοκεντρικό το οικογενειακό δίκαιο, από παιδοκεντρική αντίληψη και θεώρηση με αυτό που φέρνετε πάμε στη λογική τη γονεοκεντρική.

Υπάρχουν προβλήματα, όπως είπα πριν, στο οικογενειακό δίκαιο του 1983, που ήταν πρωτοπόρο για την εποχή του και προϊόν σημαντικής διαβούλευσης με τους αρμόδιους επιστημονικούς, νομικούς φορείς. Εφαρμόστε, λοιπόν, αφού υπάρχουν ζητήματα, κάποιες δομές υποστήριξης, οικογενειακούς κοινωνικούς λειτουργούς, παιδοψυχολόγους. Επιτάσσει ο ν. 2447/1996 κάποια πράγματα μεταξύ των οποίων και τα οικογενειακά δικαστήρια. Δείξτε ότι λειτουργείτε υπέρ των συμφερόντων πραγματικά του παιδιού και όχι υπέρ μιας μειοψηφική άποψης μέσα στην κοινωνία.

Με αυτό το νόμο αντί να λύνετε υπαρκτά ζητήματα, δημιουργείτε περισσότερα που θα τα βρούμε μπροστά μας. Μιλάω για την κοινωνία συνολικά. Και πολύ φοβάμαι όμως ότι το θύμα για άλλη μια φορά θα είναι το παιδί. Και δεν νομίζω ότι κανείς από εμάς θέλει κάτι τέτοιο.

Λοιπόν, κάντε δεκτές κάποιες προτάσεις όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά των σχετικών επιστημονικών φορέων, του νομικού κόσμου της χώρας μας. Και αν δεν τις κάνετε δεκτές, παρακαλώ αποσύρετέ το.

 Ευχαριστώ.

Η μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα καταργήσει όποιον αντεργατικό νόμο ψηφίσει η ΝΔ

Η Χαρά Καφαντάρη, Bουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, στη σημερινή συνέντευξή της στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο για την συνεπιμέλεια και το επερχόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο.

«O νέος νόμος, που εισάγεται από την Κυβέρνηση στη Βουλή και αφορά την αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου, αλλάζει ουσιαστικά το χαρακτήρα του Δικαίου, από «παιδοκεντρικό» σε «γονεικό». Έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις μέσα στην ελληνική Κοινωνία, οδηγώντας ακόμη και σε διχασμό. Ακόμη και μέσα στη ΝΔ υπήρξαν φωνές λογικής και αντίθεσης στο νομοσχέδιο (Κεφαλογιάννη, Γιαννάκου). Οι δε γυναικείες οργανώσεις είναι αντίθετες.

Το νομοσχέδιο εισήχθη χωρίς να ληφθεί υπόψη το πόρισμα της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, που ο ίδιος ο κ. Υπουργός σύστησε, το δε πόρισμα δεν έχει δημοσιοποιηθεί μέχρι την αρχή της κοινοβουλευτικής συζήτησης.

Δημιουργεί πολλά νέα προβλήματα, αντί να βελτιώνει πιθανά προβλήματα που υπάρχουν στην εφαρμογή του προοδευτικού νόμου για το οικογενειακό Δίκαιο του 1983, εισάγοντας οριζόντιες ρυθμίσεις και την υποχρεωτική συνεπιμέλεια.

Σχετικά με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, σύμφωνα με δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του αρμόδιο υπουργού, καταργούνται ουσιαστικά οι ΣΣΕ, εισάγονται δε οι ατομικές, ως νέα κανονικότητα. Ο εργαζόμενος και ο εργοδότης αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι στη διαπραγμάτευση, ενώ οι απλήρωτες υπερωρίες χαρακτηρίζονται ως «διευθέτηση» χρόνου εργασίας.

Οι προβλέψεις του νομοσχεδίου αποτελούν πάγια αιτήματα του ΣΕΒ.

– Επί ΣΥΡΙΖΑ, αναβαθμίσθηκε το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), ψηφίσθηκε νόμος για δικαιολόγηση της απόλυσης, μπήκαν πρόστιμα ακόμα και σε συστημικές τράπεζες.

– Επί ΝΔ, υποβαθμίσθηκε το ΣΕΠΕ, δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, καταργήθηκε με τροπολογία η αιτιολογημένη απόλυση και μειώθηκαν κατά πολύ τα πρόστιμα.

– Ο κόσμος αντιδρά, οι εργαζόμενοι αντιδρούν και τα συνδικάτα κινητοποιούνται (αρχής γενομένης την 6η Μαίου).

Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων και η καθολική αντίδραση στο νομοσχέδιο μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, όπως έγινε και με την απόσυρση του σχεδίου νόμου για το ΚΕΘΕΑ.

Πάντως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία γίνει πάλι Κυβέρνηση, και θα γίνει, θα καταργήσει τον νόμο».

Διχαστικό νομοσχέδιο που αλλοιώνει τον παιδοκεντρικό χαρακτήρα του Οικογενειακού Δικαίου

Τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη, Βουλευτή Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχη Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Δημοσίας Διοίκησης, Δημοσίας Τάξης και Δικαιοσύνης και Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με θέμα την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου».
  • Συντηρητισμός είναι να γυρίζουμε πίσω, και με το εν λόγω σχέδιο νόμου γυρίζουμε πίσω από το πρωτοπόρο νομοσχέδιο του 1983 περί Οικογενειακού Δικαίου. Συντηρητισμός είναι εκεί που το επίκεντρο ήταν το παιδί, να πηγαίνουμε πίσω σε γονεοκεντρικές λογικές.
  • Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πήρε θέση, με συγκεκριμένη Έκθεσή του, όπου αναφέρεται «όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία, δεν μπορεί να υπάρχει συνεπιμέλεια. Αυτό είναι αντίθετο στα θεμελιώδη δικαιώματα των θυμάτων, του γονέα που κακοποιήθηκε και, βέβαια, και του παιδιού».
  • Η ευθύνη σας, κύριε Υπουργέ, είναι τεράστια για το σχέδιο νόμου που φέρνετε. Η ευθύνη της Κυβέρνησης είναι ότι με το εν λόγω σχέδιο νόμου, κατάφερε να δημιουργηθεί μία κοινωνική αναταραχή και να διχαστεί η κοινωνία σε μεγάλο βαθμό.
  • Λίγες φορές νομοθετικές πρωτοβουλίες δημιουργούν τέτοια ζητήματα. Πολύ χρήμα, ίσως, κινήθηκε, επ’ ευκαιρία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Είδαμε στην Αθήνα και άλλες πόλεις αφίσες στις στάσεις των λεωφορείων. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν απειλές εδώ και καιρό σε δικαστές, στην ανεξάρτητη δικαστική εξουσία.
  • Το νομοσχέδιο είναι αντίθετο στη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Αλλάζει ο χαρακτήρας του οικογενειακού δικαίου, από παιδοκεντρικός γίνεται γονεϊκός. Το παιδί δεν αντιμετωπίζεται αυτοτελώς, αλλά σαν συνισταμένη γονέων. Όμως, το οικογενειακό δίκαιο είναι εθνικό δίκαιο.
  • Αντί για το συμφέρον του παιδιού που υπάρχει στο οικογενειακό δίκαιο, οδηγούμαστε σε επιδιώξεις γονέων που θεωρούνται ότι εκπροσωπούν το συμφέρον του παιδιού.
  • Απαιτείται εφαρμογή και εξειδίκευση του νόμου 2447/96 περί οικογενειακών δικαστηρίων και δημιουργία κατάλληλων κοινωνικών υποδομών.
  • Κανείς δεν μπορεί να είναι αρνητικός στην συνεπιμέλεια. Φυσικά και υπάρχει συνεπιμέλεια και όταν δεν υπάρχει, υπάρχουν προβλέψεις από τα αρμόδια δικαστήρια. Το ζήτημα είναι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια, η οποία εισάγεται οριζόντια μέσα από το σχέδιο νόμου.
  • Καλό είναι να πάμε ένα βήμα μπροστά στην πρόοδο και στην πραγματικότητα και να μην γυρίζουμε πίσω και στον ευαίσθητο αυτό τομέα που αφορά τα παιδιά. Γιατί αρκετά γυρίζουμε πίσω με τις νομοθετήσεις που κάνατε τα δύο χρόνια που είστε Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης.

ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ:

Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ.

Πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου, σχετικά με το σχέδιο νόμου που συζητάμε, δεν μπορώ να μη δώσω μία απάντηση στο «μάθημα» που μας έδωσε προλαλήσας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας περί συντηρητισμού και συντηρητικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ –Προοδευτική Συμμαχία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συντηρητισμός είναι να γυρίζουμε πίσω, και με το εν λόγω σχέδιο νόμου γυρίζουμε πίσω από το πρωτοπόρο νομοσχέδιο του 1983 περί Οικογενειακού Δικαίου. Συντηρητισμός είναι εκεί που το επίκεντρο – και με το νόμο που ανέφερα – ήταν το παιδί, να πηγαίνουμε πίσω σε γονεοκεντρικές λογικές.

Και, βέβαια, να μην αναφέρω και πάρα πολλά άλλα στην καθημερινή κοινωνική και οικονομική ζωή, το συντηρητισμό στην εργασία, όπου η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζει να μας γυρίσει νομοθετικά στον 19ο αιώνα με το νομοσχέδιο που ετοιμάζει.

Έρχομαι, όμως, στο σχέδιο νόμου, το οποίο συζητάμε, σήμερα. Άκουσα με μεγάλη προσοχή τον κύριο Υπουργό. «Κάναμε ότι μπορούσαμε για το συμφέρον του παιδιού, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα», είπατε, κύριε Τσιάρα. Η Εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι το σχέδιο νόμου που συζητάμε καλλιεργεί την κουλτούρα συναινέσεων. Βέβαια, στην καινούργια Πρόεδρο της Επιτροπής Ισότητας της Βουλής – αφού της ευχηθώ καλή επιτυχία – θα της πω ότι καλό είναι να συζητήσει με τις γυναικείες οργανώσεις για το τι λένε για το εν λόγω σχέδιο νόμου.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι βουλευτές, πρέπει να γνωρίζετε – επειδή όλοι επικαλούμαστε την Ευρώπη – ότι πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πήρε θέση, με συγκεκριμένη Έκθεσή του, όπου αναφέρεται «όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία, δεν μπορεί να υπάρχει συνεπιμέλεια. Αυτό είναι αντίθετο στα θεμελιώδη δικαιώματα των θυμάτων, του γονέα που κακοποιήθηκε και, βέβαια, και του παιδιού». Και, μέσα σε αυτήν την Έκθεση, αναφέρονται μια σειρά μέτρα, όπως να πληρείται η ανάγκη για ειδικά δικαστήρια, κατάρτιση δικαστών, κατάρτιση υγειονομικών, αστυνομικών κλπ.

Η ευθύνη σας, κύριε Υπουργέ, είναι τεράστια για το σχέδιο νόμου που φέρνετε. Η ευθύνη της Κυβέρνησης, για ένα τόσο σοβαρό και ευαίσθητο θέμα – γιατί όταν μιλάμε για το παιδί πάντα υπάρχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία – είναι ότι με το εν λόγω σχέδιο νόμου, κατάφερε να δημιουργηθεί μία κοινωνική αναταραχή, θα έλεγα. Μια κοινωνική αναταραχή και – τολμώ να πω – να διχαστεί και η κοινωνία σε μεγάλο βαθμό. Ο ίδιος αναφέρατε – και είναι γεγονός – ότι στο δημόσιο λόγο, αλλά και στη δημόσια διαβούλευση, τα σχόλια ήταν πάρα πολλά. Λίγες φορές νομοθετικές πρωτοβουλίες δημιουργούν τέτοια ζητήματα. Εγώ, εδώ, θα αναφερθώ συγκεκριμένα. Πολύ χρήμα, ίσως, κινήθηκε, επ’ ευκαιρία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Είδαμε στην Αθήνα και άλλες πόλεις – δεν ξέρω, μιλώ για την Αθήνα – αφίσες στις στάσεις των λεωφορείων.

Από την άλλη μεριά, όπως ανέφεραν και άλλοι συνάδελφοι, υπάρχουν απειλές εδώ και καιρό σε δικαστές, στην ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Δημιουργήθηκε, δηλαδή, με αυτό το νομοσχέδιο, που έχει αυτό το ευαίσθητο θέμα, μία πολύ μεγάλη αναταραχή.

Η ευθύνη σας, κύριε Υπουργέ, είναι μεγάλη γιατί κάνατε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, η οποία κατέθεσε ένα πόρισμα και τελικά δεν δόθηκε στη δημοσιότητα και από ότι άκουσα ούτε στα κόμματα όταν σας επισκέφτηκαν στο Υπουργείο. Αλλά, βέβαια, και στις γυναικείες οργανώσεις, στους δικηγορικούς συλλόγους και σε όλους τους σχετικούς φορείς οι πόρτες σας ήταν κλειστές. Ευθύνεστε, κύριε Υπουργέ, γιατί αυτό το νομοσχέδιο είναι αντίθετο στη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού. Αλλάζει ο χαρακτήρας του οικογενειακού δικαίου, από παιδοκεντρικός γίνεται γονεϊκός. Το παιδί δεν αντιμετωπίζεται αυτοτελώς, αλλά σαν συνισταμένη γονέων. Όμως, το οικογενειακό δίκαιο είναι εθνικό δίκαιο. Επανέρχομαι στο νόμο 1329/83 που έγκριτοι νομικοί τον συνέταξαν και ψηφίστηκε τότε που υπήρχε διάλογος με γυναικείες οργανώσεις, που εισήγαγε το παιδοκεντρικό χαρακτήρα και που σημεία αυτού του νόμου μετά από έξι χρόνια συμπεριλήφθηκαν στη διεθνή σύμβαση για το παιδί. Όμως, υπάρχει και ο νόμος 2447/96 που μιλάει για οικογενειακά δικαστήρια.

Εμείς δεν λέμε ότι τα πράγματα είναι όλα καλά. Φυσικά και υπάρχει ανάγκη να βελτιωθούν κάποια ζητήματα. Παραδείγματος χάριν, το θέμα των οικογενειακών δικαστηρίων. Μήπως αυτό έπρεπε να είναι ένα αντικείμενο να δει το Υπουργείο Δικαιοσύνης πώς θα υλοποιηθεί και με ποιον τρόπο; Δεν είμαι νομικός, γεωλόγος είμαι, για να προτείνω. Αλλά αυτό πρέπει να είναι ένα αντικείμενο μελέτης από την πλευρά του Υπουργείου. Το πώς μπορεί να γίνει αυτό. Αντί, λοιπόν, για το συμφέρον του παιδιού που υπάρχει στο οικογενειακό δίκαιο, οδηγούμαστε σε επιδιώξεις γονέων που θεωρούνται ότι εκπροσωπούν το συμφέρον του παιδιού.

Κανείς δεν μπορεί να είναι αρνητικός στην συνεπιμέλεια. Φυσικά και υπάρχει συνεπιμέλεια και όταν δεν υπάρχει, υπάρχουν προβλέψεις από τα αρμόδια δικαστήρια. Το ζήτημα είναι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια, η οποία εισάγεται οριζόντια μέσα από το εν λόγω σχέδιο νόμου.

Καλό είναι, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να ακούσετε και με προσοχή τους φορείς και καλό είναι να ξανασκεφτείτε το εν λόγω σχέδιο νόμου, το οποίο καταθέσατε και να πάμε ένα βήμα μπροστά στην πρόοδο και στην πραγματικότητα και να μην γυρίζουμε πίσω και στον ευαίσθητο αυτό τομέα που αφορά τα παιδιά. Γιατί αρκετά γυρίζουμε πίσω με τις νομοθετήσεις που κάνατε τα δύο χρόνια που είστε Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία.

Ευχαριστώ.