Ουσιαστικά μέτρα κι όχι «ασπιρίνες» για την ατμοσφαιρική ρύπανση
10/11/2014 Σχολιάστε
*Αναδημοσίευση από το tvxs
Το πρόβλημα της ποιότητας της ατμόσφαιρας είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα, που ταλανίζει όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές πόλεις. Παρά τις συστάσεις, τόσο των διεθνών οργανισμών όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιβάλλοντος (ΕΕΑ), πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει μέχρι και σήμερα.
Σχετικά πρόσφατα, πιο συγκεκριμένα από το 1997 και μετά, προσδιορίστηκε επιστημονικά ένας ακόμη τύπος ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η σωματιδιακή ρύπανση που προκαλείται από τα αιωρούμενα σωματίδια PM10 και PM2,5 (δηλαδή εκείνα με διάμετρο <10 μm και <2.5 μm αντίστοιχα).
Τα μικροσωματίδια αυτά, που σύμφωνα με τις σχετικές μετρήσεις του ΥΠΕΚΑ αποτελούν τον κύριο ατμοσφαιρικό ρύπο σήμερα, παγιδεύονται στην ατμόσφαιρα από τις ιδιαίτερες μετεωρολογικές συνθήκες. Είναι πιθανόν να έχουν και φυσική προέλευση, εντούτοις οι ανθρωπογενείς εκπομπές είναι εκείνες που ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα και τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Οι κύριες πηγές ανθρωπογενών εκπομπών μικροσωματιδίων είναι οι μεταφορές, η κυκλοφορία οχημάτων, η καύση συμβατικών καυσίμων για παραγωγή ενέργειας και θέρμανσης, οι βιομηχανικές, λατομικές και μεταλλευτικές δραστηριότητες, καθώς και η κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Η σύσταση των μικροσωματιδίων αλλάζει από περιοχή σε περιοχή και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η κίνηση ανέμων, οι πηγές προέλευσης κ.λπ.
Τα αιωρούμενα σωματίδια PM10 μπορούν να προκαλέσουν άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα, καρκίνο του πνεύμονα, ακόμη και πρόωρο θάνατο. Στην Ελλάδα, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης εκτίθενται στα εν λόγω σωματίδια τουλάχιστον από το 2005 -σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις του 2012- ενώ η ακατανόητη επιμονή της κυβέρνησης στον αυξημένο ΕΦΚ του πετρελαίου θέρμανσης, εν μέσω της οικονομικής κρίσης έστρεψε πολλούς προς τη χρήση ξύλου και γενικότερα βιομάζας για οικιακή θέρμανση, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα το πρόβλημα να εμφανιστεί και σε άλλα αστικά κέντρα της χώρας. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου