Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εδώ, πού;

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Εποχή στις 16/12/2012)

Με τα λόγια αυτά η υπουργός περιβάλλοντος των Φιλιππίνων έκλεισε την ομιλία της στη 18^Η Διεθνή Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, που έγινε στη Ντόχα του Κατάρ από 26 Νοεμβρίου μέχρι 8 Δεκεμβρίου. Η υπουργός ήθελε με τον δραματικό αυτό τρόπο να αναδείξει την ανάγκη  να ληφθούν άμεσα μέτρα για την κλιματική αλλαγή, η οποία προχωρεί  με μεγάλη ταχύτητα και τις συνέπειές της  βιώνουν έντονα και οι Φιλιππίνες (πρόσφατα είχαν πάνω από 700 θύματα από τον τυφώνα Μπόφα).

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τον  παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει ξεπεράσει τα 390 μέρη ανά εκατομμύριο, αποδίδοντας το γεγονός αυτό σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες, όπως η καύση ορυκτών καυσίμων, η αποδάσωση και η αλλαγή χρήσεων γης. Τα τόσα πολύ υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης αερίων ρύπων είναι τα υψηλότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ στην γήινη ατμόσφαιρα. Η υπερσυσσώρευση αερίων ρύπων στην ατμόσφαιρα, αποτελεί τον πρώτο κίνδυνο για το περιβάλλον. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Συμμετοχή της Χαράς Καφαντάρη στην αντιπροσωπεία της ελληνικής Βουλής στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Χαρά Καφαντάρη, βουλευτής Β’Αθήνας, μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής και μέλος της Επιτροπής Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου ΥΠΕΚΑ του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, αναχωρεί αύριο Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου για τη Ντόχα του Κατάρ, όπου, ως μέλος της αντιπροσωπείας της Ελληνικής Βουλής, θα συμμετάσχει στην 18^η Διεθνή Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COP 18). Στις εργασίες, που ολοκληρώνονται στις 7 Δεκεμβρίου, παίρνουν μέρος εκπρόσωποι από περίπου 190 χώρες, με την ελπίδα να σημειωθεί πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για τον περιορισμό των εκπομπών αέριων ρύπων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Πριν την αναχώρησή της η Χαρά Καφαντάρη δήλωσε:

Η νέα αυτή περιβαλλοντική συνάντηση πραγματοποιείται κάτω από την απειλή της αυξανόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη και των επιπτώσεών της σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ανάμεσα στα σημαντικά θέματα που θα συζητηθούν είναι η παράταση της εφαρμογής των προβλέψεων του Πρωτοκόλλου του Κυότο, η συζήτηση για την αποδοχή μια νέας συμφωνίας για τη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων που θα έχει εφαρμογή από το 2020 και μετά, το προσχέδιο των βασικών αρχών μιας συνολικής συμφωνίας μέχρι το 2015, και η παροχή οικονομικής βοήθειας στις πλέον ευάλωτες χώρες.

Η αναζήτηση νέων αγορών έχει αποσύρει το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής από την ατζέντα των κυβερνήσεων μέσα στο διεθνές περιβάλλον της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Από το 2008 και μετά οι προσπάθειες για δεσμευτικές συμφωνίες που θα υποχρεώνουν τα κράτη του Βορρά αλλά και τις γρήγορα αναπτυσσόμενες χώρες του Νότου σε μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου μένουν άκαρπες. Το περιβάλλον πλέον αντιμετωπίζεται ως κατεξοχήν πεδίο εμπορευματικής κερδοφορίας, ενώ, όπως δείχνουν και οι πρόσφατες εξελίξεις και στην Ελλάδα, η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται ως αφορμή για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση οικολογικών πεδίων (ενέργεια, νερό κ.α.). Η οικονομική και η οικολογική κρίση διαπλέκονται με ολέθριες συνέπειες για τις κοινωνίες. Στην Ε.Ε. οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια υφαρπάζουν κάθε πηγή πλούτου ενώ παράλληλα περιορίζουν τις δημοκρατικές διεξόδους αντιμετώπισης των σύνθετων προβλημάτων.

Η κλιματική αλλαγή έχει μια «ταξική ιδιομορφία»: αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα είναι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες και την ισχύ να διαπραγματεύονται στα διεθνή οικονομικά forum, επιβάλλοντας «λύσεις», ενώ αυτοί που δεν συνέβαλαν καθοριστικά στο να διαμορφωθεί η υφιστάμενη κατάσταση είναι πιο ευπαθείς, εκτεθειμένοι, περισσότερο απροστάτευτοι στις συνέπειές της. Οι απρόθυμες και άβουλες κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να ασκούν τις πολιτικές των εκάστοτε λόμπυ. Όλοι οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουν και να δεσμευτούν για τη διάσωση της Ανθρωπότητας.

Μπορεί οι δυσκολίες να είναι πολλές και ο δρόμος δύσκολος, αλλά η Συνδιάσκεψη για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής πρέπει να βρει τον δρόμο. Πρέπει να θέσει τις βάσεις για μια νέα συμφωνία για τη μείωση των ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου. Μια φιλόδοξη συμφωνία που να συμπεριλάμβάνει όλα τα κράτη της υφηλίου και να είναι νομικά δεσμευτική για όλα τα μέρη. Μόνο τότε θα είναι δυνατή η διάσωση της Ανθρωπότητας.

Το Γραφείο Τύπου