Χ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: ΟΙ ΓΕΩΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ «ΑΠΑΙΤΟΥΝ» ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ…

Αναδημοσίευση από την :https://www.avgi.gr/

Η πρόσφατη εξέλιξη  σχετικά με το γεώτοπο  του Παλίγκρεμνου στην Κρήτη, αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη νομοθετικής προστασίας των γεωτόπων στην Πατρίδα μας.  Γεώτοποι ιδιαίτερης  γεωλογικής αξίας, δυστυχώς «θυσιάζονται» στην αγορά του τουρισμού, αντί να αποτελούν πόλο έλξης ως μνημεία της Φύσης.  Η σημασία της αναγκαιότητας προστασίας του γεωπεριβάλλοντος δεν είναι επαρκώς κατανοητή, ούτε και ευρέως διαδεδομένη. Το θεσμικό πλαίσιο της προηγούμενης δεκαετίας έσπευσε να προστατεύσει το βιοτικό περιβάλλον, το οποίο κινδύνευε από την έντονη  ανθρώπινη δραστηριότητα ενώ, λησμονήθηκε  το βάθρο όλων των οικοσυστημάτων που είναι το έδαφος.

Η Ελλάδα είναι μία από τις πρωτοπόρες χώρες στην ίδρυση του ευρωπαϊκού δικτύου γεωπάρκων, τα οποία πλέον εντάσσονται επίσημα από τον Νοέμβριο του 2015 κάτω από την αιγίδα της UNESCO. Πέντε περιοχές της Ελλάδας συγκαταλέγονται στα 120  παγκόσμια γεωπάρκα: το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, ο Ψηλορείτης της Κρήτης, η περιοχή της Σητείας, ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου, το Εθνικό Πάρκο Χελμού-Βουραϊκού. Τα υπάρχοντα θεσμικά μέτρα προστασίας των γεωτόπων βασίζονται στον ν. 3937/2011. Με τον νόμο αυτό πραγματοποιήθηκε ένα βήμα στην αποσαφήνιση των γεωπεριβαλλοντικών εννοιών και την αποσύνδεση της αξίας τους αμιγώς από την φιλοξενούμενη βιοποικιλότητα.  Ο εν λόγω νόμος του 2011 τροποποιώντας προηγούμενα άρθρα του ν. 1650/1986, αν και το συνολικό νομοθέτημα στοχεύει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, κατηγοριοποίησε προστατευόμενες περιοχές με βάση αντίστοιχες κατηγορίες της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης.

Στο εθνικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα του 2014  για πρώτη φορά δίνεται ο ορισμός του γεώτοπου, ενώ στη διάταξη για τα προστατευόμενα τοπία αναφέρεται η έννοια του γεωπάρκου. Όμως, ολοκληρωμένη προστασία της γεωλογικής κληρονομιάς υπάρχει μόνο αναφορικά με την προστασία των αρχαιολογικών σπηλαίων βάσει του αρχαιολογικού νόμου. Η εθνική νομοθεσία για τα υπόλοιπα σπήλαια, παλαιοντολογικά κατάλοιπα και λοιπές γεωμορφολογικές θέσεις είναι εξαιρετικά ελλιπής και καμία υπηρεσία Υπουργείου ή περιφερειακή δεν αναλαμβάνει την προστασία τους. Σημειώνουμε ότι, στις γεωμορφολογικές θέσεις εντάσσονται και αυτές που προέκυψαν από την ανθρώπινη  δραστηριότητα, όπως, τα μεταλλεία, ενώ στον νόμο  παρατηρούμε ότι είναι αναγκαίος ο διοικητικός χαρακτηρισμός των γεωτόπων με την περαίωση μιας σειράς εξαιρετικά χρονοβόρων ενεργειών. Δηλαδή, δεν υπάρχει δυνατότητα άμεσης ενεργοποίησης διαδικασιών προστασίας.

 Υπάρχει παράλειψη άμεσης προστασίας γεωτόπων,  χωρίς την ανάγκη εξακρίβωσης της αξίας τους μέσω διοικητικής πράξης και χωρίς την εξάρτησή τους από το βιοτικό στοιχείο που ενδέχεται να φιλοξενούν, παράλειψη κατηγοριοποίησης, τυποποίησης γεωμορφών και γεωτόπων σε θεσμικό επίπεδο, απουσία συνολικής καταγραφής και αποτύπωσης και έλλειψη συνεργασίας μεταξύ φορέων, απουσία θεσμικού πλαισίου που να προδιαγράφει το είδος των μελετών και τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις. Υπάρχει, όμως και η παράλειψη ανάληψης αρμοδιοτήτων από το ΥΠΕΝ, σύμφωνα με την παραδοχή ότι, οι γεώτοποι αποτελούν τμήματα του περιβάλλοντος και βέβαια, υπάρχει αποσπασματική διοικητική κάλυψη από το Υπουργείο Πολιτισμού .Επίσης, υπάρχουν αντικρουόμενοι χωροταξικοί σχεδιασμοί και σημαντικά οργανωτικά προβλήματα υπηρεσιών που έχουν σχέση με αυτό.

Είναι  ανάγκη πλέον η δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου με το οποίο θα καθίσταται σαφές ότι η γεωλογική κληρονομιά προστατεύεται ευθέως και άμεσα άνευ ανάγκης διοικητικής αναγνώρισής της ως προστατευόμενης, η καταγραφή και η αποτύπωση σε γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών των γεωτόπων για το σύνολο της χώρας, με συνεργασία κρατικών και ιδιωτικών φορέων.  Ήδη το ΕΑΓΜΕ (πρώην  ΙΓΜΕ) έχει  συμβάλει σημαντικά,  με  μελέτες  για τα γεωπάρκα, που είναι υπό την προστασία της UNESCO σήμερα. Όμως, απαραίτητη κρίνεται και η συμμετοχή λοιπών κρατικών φορέων που διαθέτουν αρχεία, αλλά και ιδιωτικών συλλόγων με αξιόλογο αρχειακό υλικό.

Επίσης, κατά τη διαδικασία της έρευνας πεδίου  ο φορέας που θα αναλάβει, πρέπει  να στελεχωθεί με προσωπικό με τεχνικές γνώσεις προσέγγισης του φυσικού περιβάλλοντος. Ο κατάλογος που θα δημιουργηθεί  να επικυρωθεί νομοθετικά και να ανανεώνεται κατά διαστήματα, ενώ πρέπει να υπάρξει και καθορισμός  δραστηριοτήτων, οι οποίες μπορούν να γίνονται εντός των εν λόγω περιοχών. Προτείνουμε να ορισθούν νομοθετικά οι προδιαγραφές για το είδος των μελετών, αλλά και για τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις σε συνάρτηση με την προηγηθείσα τυποποίηση των γεωτόπων. Οι προδιαγραφές αυτές δεν πρέπει να αφορούν μόνο τα προστατευόμενα τοπία ή τα μνημεία της φύσης, αλλά όλους ανεξαιρέτως τους γεωτόπους και τα επιμέρους στοιχεία τους άνευ εξάρτησής τους από διοικητική αναγνώριση. Επίσης, προτείνουμε απόπειρα για ενιαία νομοθετική αντιμετώπιση και διοικητική προσέγγιση της προστασίας των γεωτόπων, ώστε να είναι σαφές ποιος φορέας αναλαμβάνει την ευθύνη της φύλαξής τους. Και, βέβαια, πρέπει να υπάρξει άρση της σύγχυσης μεταξύ διοικητικών, ελεγκτικών και εκπαιδευτικών ερευνητικών αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων και καταβολή κάθε δυνατής προσπάθειας για συνεργασία και σύμπλευση με την πραγμάτωση της προστασίας.

Τα ανωτέρω και κατόπιν κοινοβουλευτικών παρεμβάσεών μας (επίκαιρες ερωτήσεις την 31/5/2016 και 26/9/2017) και με βάση απολογισμό έργου της Επιτροπής προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, συστάθηκε σχετική επιτροπή στο ΥΠΕΝ  και κατέληξε σε πόρισμα, το οποίο όμως δεν κατέστη δυνατόν να επικυρωθεί και  νομοθετικά στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Απαιτείται να αλλάξει η αντίληψή μας, η αντίληψη της προστασίας του περιβάλλοντος και να τύχουν ίσης προσοχής και σεβασμού τα βιοτικά με τα αβιοτικά στοιχεία της φύσης. Η προστασία των γεωτόπων στην πατρίδα μας λοιπόν, εξακολουθεί  να αποτελεί Αίτημα προς επίλυση…

Χαρά Καφαντάρη

γεωλόγος

Βουλευτής Δυτικής Αθήνας

Α’ αντιπρόεδρος επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής

Αναπληρωτής Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

Είμαστε «άτυχοι», κ. Χαρδαλιά, για την κυβέρνηση που έχουμε…

Αναδημοσίευση άρθρου από την  ιστοσελίδα avgi.gr

Η αντιμετώπιση των πυρκαγιών δεν είναι μόνο η καταστολή και τα σχετικά προς διανομή κονδύλια, πρέπει κυρίως να κατευθύνονται στην πρόληψη

Ημεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε περί τα 73.000 στρέμματα στην Κορινθία και τη Δυτική Αττική είναι ένα τεράστιο πλήγμα στο οικοσύστημα της περιοχής, αλλά και οι οικονομικές επιπτώσεις είναι τεράστιες. Αποτελεί τη μεγαλύτερη πυρκαγιά δεκαετίας, ενώ, όπως επισημαίνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο, είναι πρωτοφανές το γεγονός δασική πυρκαγιά, εντός Μαΐου, να κατακαίει πάνω από 5.00 στρέμματα.

Όσο και να προσπάθησε ο κ. Χαρδαλιάς να πείσει για την ετοιμότητα του Εθνικού Μηχανισμού, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή τρεις μέρες πριν από τη μεγάλη πυρκαγιά, εστιάζοντας κύρια στα μέτρα καταστολής (εναέρια, τα οποία ακόμη δεν ήρθαν…), η πραγματικότητα δεν άργησε να τον διαψεύσει.

Η κυβέρνηση, παρά τις εξαγγελίες της περί πλήρους ετοιμότητας για την αντιπυρική περίοδο, απέτυχε παταγωδώς και διαψεύστηκε οικτρά. Σε ατυχία απέδωσε ο κ. Χαρδαλιάς την εξέλιξη που συνέβη εκτός «βασικής» αντιπυρικής περιόδου, όπως είπε, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα.

Οι δασικές πυρκαγιές, που και σε παγκόσμιο επίπεδο οξύνονται σε σφοδρότητα και συχνότητα και λόγω κλιματικής αλλαγής, απαιτούν νέα εργαλεία αντιμετώπισης, βάσει σύγχρονων επιστημονικών προτάσεων, αλλά κυρίως πολιτικές και σχεδιασμούς πρόληψης. Η διαφύλαξη του δασικού πλούτου της χώρας μας και το αίσθημα ασφάλειας του πληθυσμού έναντι φυσικών καταστροφών είναι βασική ευθύνη της Πολιτείας.

Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης αναμάσησε τις αστείες δικαιολογίες κατά την εκ των υστέρων επίσκεψή του (23.5.2021) στα γραφεία του Εθνικού Μηχανισμού στο Μαρούσι, για έκτακτη σύσκεψη, όπως κλήθηκε.

Μίλησε για «αλλαγή νοοτροπίας, διότι το κλίμα αλλάζει».  Άλλη μια φορά δηλαδή «ατομική ευθύνη», παρακάμπτοντας τις σοβαρές ευθύνες της Πολιτείας, καθώς τα στοιχεία του 2020 για τις δασικές πυρκαγιές (11.799 συμβάντα συνολικά) και ο αυξημένος αριθμός το 2021 (μόνο τον Απρίλιο καταγράφηκαν πάνω από 1.400 «συμβάντα»), προειδοποιούσαν για δύσκολη αντιπυρική περίοδο.

Για μια ακόμη φορά το επιτελικό κράτος που θέλει να στήσει η κυβέρνηση «πάει περίπατο».  Έτσι και ο πολυδιαφημισμένος Νόμος 4662/2020, περί αναδιάρθρωσης του Π.Σ. και της Π.Π., βρίσκεται σε αδράνεια. Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας και σ’ αυτό το σημείο την πανδημία, ανέστειλε την εφαρμογή του Ν. 4462/20 με ΠΝΠ του Μαρτίου 2020 και δεν εξέδωσε εδώ και έναν χρόνο τις κανονιστικές διαστάσεις που απαιτούνται.

Σήμερα η αντιπυρική περίοδος σχεδιάζεται με νόμους του 2003 και πεπαλαιωμένα σχέδια. Την ίδια στιγμή χρησιμοποιούνται επιλεκτικά άρθρα του νέου νόμου περί «κατάστασης ειδικής κινητοποίησης της Π.Π.» σε 18 περιοχές της Αττικής, εξυπηρετώντας συγχρόνως και επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Δεν έχει βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα από τις πρόσφατες φυσικές καταστροφές του «Ιανού» και της «Μήδειας». Ενδιαφέρεται μόνο για την επικοινωνία, ενώ σταθερά αναλώνεται σε εξαγγελίες, μεγάλα λόγια και μοίρασμα κονδυλίων με απευθείας αναθέσεις… και στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας.

Η αντιμετώπιση των πυρκαγιών δεν είναι μόνο η καταστολή και τα σχετικά προς διανομή κονδύλια, πρέπει κυρίως να κατευθύνονται στην πρόληψη. Αυτό σημαίνει παρεμβάσεις και εκτεταμένες αλλαγές σε οργάνωση, διαδικασίες και συστήματα, χρησιμοποίηση μοντέλων επιχειρησιακής προσομοίωσης, εκπαίδευση μόνιμου και εποχικού προσωπικού, καλύτερο συντονισμό της διοίκησης και των εμπλεκόμενων φορέων, χρήση νέων τεχνολογιών.

Ακόμη χρειάζεται διαρκής ενημέρωση για τις πολιτικές και επιστημονικές εξελίξεις και κατάλληλη αναπροσαρμογή των σχεδιασμών επί χάρτου. Σημειώνουμε ότι φέτος ο προϋπολογισμός της Πολιτικής Προστασίας είναι ιδιαίτερα ενισχυμένος.

Πρόληψη σημαίνει: Διερεύνηση αιτιών και ανάλυση στατιστικών, ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των πολιτών, νομοθετικά μέτρα, διαχείριση του δάσους (το 90% των ελληνικών δασών δεν έχουν διαχειριστικά σχέδια), αντιπυρικό (προκατασταλτικό) σχεδιασμό, προκατασταλτικά έργα (αντιπυρικές ζώνες, δεξαμενές, δασικοί δρόμοι κ.ά.), σύστημα εκτίμησης κινδύνου, περιπολίες στα δάση, συστήματα εντοπισμού πυρκαγιών από το έδαφος, αέρα και Διάστημα με χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.

Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εκπονήθηκε εθνική στρατηγική για τα δάση, εκδόθηκε ΚΥΑ για συνεργασία Δασικών Υπηρεσιών και Πυροσβεστικής και σχέδιο πρόληψης δασικών πυρκαγιών με προσλήψεις δασολόγων και δασοπόνων. Επίσης έτρεξε πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για κοινωφελή εργασία στα δάση.

Όλα αυτά σταμάτησαν επί Νέας Δημοκρατίας. Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος είναι ευθύνη απέναντι στις ερχόμενες γενεές και τον πλανήτη γενικότερα, που υφίσταται τις συνέπειες της επελαύνουσας κλιματικής κρίσης.

Η Χαρά Καφαντάρη είναι βουλευτής Δυτικής Αθήνας, αν. τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία

Πηγή:https://www.avgi.gr/politiki/388108_eimaste-atyhoi-k-hardalia-gia-tin-kybernisi-poy-ehoyme

«Αυτάρεσκος και ανέμελος» ο πρωθυπουργός, μοιράζει «ατομική ευθύνη» και ενοχές στους πολίτες, ενώ επιβάλλει καταστολή και αστυνομοκρατία

Αναδημοσίευση άρθρου, 17.03.2021 Πηγή: Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Για πάνω από ένα χρόνο, τώρα, η Ανθρωπότητα ταλαιπωρείται  από την πανδημία που έπληξε τον πλανήτη μας.  Οι πρωτόγνωρες, αυτές, καταστάσεις είχαν σοβαρές επιπτώσεις, οδήγησαν σε εκατομμύρια θύματα, ενώ οι οικονομίες, όλου του κόσμου, οδηγούνται σε σημαντική ύφεση. Κυβερνήσεις σχεδιάζουν μέτρα αντιμετώπισης της κατάστασης, που αποδεικνύονται άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε αναποτελεσματικά. Άλλοι εκμεταλλεύονται τις ιδιαίτερες γεωγραφικές τους συνθήκες και οχυρώνονται ενάντια στις καταστάσεις, ενώ άλλοι, θύματα του ιδεοληπτικού παραλογισμού τους, επιβαρύνουν με τις λάθος αποφάσεις τους  τις, όποιες, συνέπειες.

Η Ελλάδα, μέσα στην δίνη της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης επαίρεται ότι, κατάφερε να αντιμετωπίσει με σχετική επιτυχία το «πρώτο κύμα» της πανδημίας. Η κατάσταση, όπως αποδεικνύεται πλέον, ένα χρόνο μετά, δεν είναι καθόλου ρόδινη. Τα κρούσματα αυξάνονται ραγδαία, το σύστημα υγείας καθημερινά δοκιμάζεται, η ποιότητα ζωής και δημόσιας υγείας υποβαθμίζεται καθημερινά και η οικονομία, ιδιαίτερα η μικρή και η  μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η εστίαση, βυθίζονται σε μια άνευ προηγουμένου κρίση. Η κυβέρνηση βυθισμένη στις ιδεοληπτικές αντιλήψεις της και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τον κερδισμένο χρόνο από την έναρξη της υγειονομικής περιπέτειας. Δεν έγινε ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ, ούτε με προσωπικό, ούτε με κατάλληλο εξοπλισμό, δεν υποστηρίχτηκε η εργασία και η ανεργία καλπάζει. «Πεταμένα λεφτά» η δημιουργία ΜΕΘ, διατυμπάνιζε ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος σε όλους τους τόνους, ενώ η κυβέρνηση «αμέριμνη» προσλαμβάνει ακόμα και τώρα, αστυνομικούς, εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ, για την επιβολή της «τάξης», ενώ η εγκληματικότητα στις γειτονιές αυξάνει. Στο όνομα της επίκλησης της κανονικότητας, άνοιξαν τα σχολεία και η τουριστική οικονομία πέρυσι, χωρίς ουσιαστικά μέτρα υγειονομικής προστασίας, μαθητών, καθηγητών, εργαζομένων.

«Αυτάρεσκος και ανέμελος» ο πρωθυπουργός, μοιράζει «ατομική ευθύνη» και ενοχές στους πολίτες, ενώ επιβάλλει  καταστολή και αστυνομοκρατία. Επιβάλλει λοκντάουν και περιορισμούς, ενώ ο ίδιος και οι συνεργάτες του «διασκεδάζουν» με ποδηλατάδα στην Πάρνηθα, motocross σε προστατευόμενη περιοχή, γεύματα σε νησιώτικα μπαλκόνια, κορωνοπάρτυ ανευθυνότητας σε δημόσιες υπηρεσίες, η πικνικ σε δημόσιο πάρκο, χωρίς μέτρα προστασίας. Συγχρόνως, βλέπει τα εκατομμύρια να πετούν με «απ’ ευθείας αναθέσεις» και ακροβατεί στα όρια αντισυνταγματικών εκτροπών. Όμως το κυριότερο ατόπημα είναι ότι σπέρνει τον διχασμό, επαναφέρει τον διαχωρισμό των πολιτών σε νομιμόφρονες και «μιάσματα» και συνεχίζει απτόητος να απειλεί, χωρίς να αντιλαμβάνεται, ότι τελικά οδηγεί την χώρα στην καταστροφή. Πολλά μπορούν να καταγραφούν, για παράδειγμα η εκπαίδευση τύπου «σκοιλ ελικικού», οι μάσκες αλεξίπτωτα, η εγκατάλειψη των αστικών συγκοινωνιών, η επιβολή αντι-περιβαλλοντικών πολιτικών. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι δεν αρκεί, μόνο να ισχυρίζεσαι ότι, «ο ήλιος του εμβολίου πια, φωτίζει την επόμενη μέρα».

Η καθεστωτική συμπεριφορά του κ. Μητσοτάκη και των κυβερνητικών, αρνείται τη λογοδοσία στον ελληνικό λαό, ενώ θυμίζει αντιλήψεις «Μονάρχη προς υποτελείς» και παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές εποχές της Ιστορίας.

Η ανάταξη της χώρας, επειδή η αποτυχία των πολιτικών της παρούσας κυβέρνησης είναι εμφανής και καθολική, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και συντονισμένες ενέργειες σε όλους τους τομείς. Χρειάζεται άλλη πολιτική, σύγχρονη νοοτροπία και αλλαγή καθιερωμένων καταναλωτικών και αναπτυξιακών προτύπων. Χρειάζεται:

.- Σημαντική ενδυνάμωση του δημόσιου συστήματος υγείας, με αύξηση προσωπικού και σοβαρή ενίσχυση των υποδομών. Ένα σύστημα υγείας, με περιφερειακές τοπικές μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας, με αποκεντρωμένα νοσοκομεία, με γενναία χρηματοδότηση, που θα εξασφαλίζει καθολική πρόσβαση όλων των πολιτών.

.- Κοινωνική πρόνοια, που θα διασφαλίζει τις κοινωνικές ανάγκες όλων, την αξιοπρεπή διαβίωση των αδυνάτων και εχόντων την ανάγκη βοήθειας. Αντιμετώπιση φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού και της δημιουργίας φτώχειας.

.- Διπλωματική αντεπίθεση με απόκρουση των επιβουλών και ανάκτηση του χαμένου εδάφους από τους κακούς χειρισμούς, τις κάκιστες επιλογές και την αδράνεια στην εξωτερική πολιτική.

.- Παιδεία, δωρεάν και δημόσια, χωρίς αποκλεισμούς ανοιχτή για όλους, με πρόσβαση όλων των μαθητών στο διαδίκτυο και εφοδιασμό των αδύναμων με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή.

.- δημόσιες αξιόπιστες συγκοινωνίες, που θα συνοδεύονται με πολιτικές αποτροπής της χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων, ενίσχυση των μεταφορών και επικοινωνιών, με ιδιαίτερη έμφαση στις συγκοινωνίες σταθερής τροχιάς και τα ευρυζωνικά δίκτυα.

Τελικά, χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που θα ανατάξει την χώρα και θα εγγυηθεί την ομαλή μετάβαση στην επόμενη μετά την πανδημία μέρα, στο πλαίσιο της πράσινης ανάκαμψης, όπως αναφέρει και ο ΓΓ του ΟΗΕ.

Χαρά Καφαντάρη

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Δυτ. Αθήνας

Αναπλ. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας