Η «πράσινη» υποκρισία της κυβέρνησης

Αναδημοσίευση Άρθρου από :https://www.avgi.gr/politiki/401310_i-prasini-ypokrisia-tis-kybernisis

Το πρόσφατο σχέδιο κλιματικού νόμου, που διθυραμβικά εξαγγέλθηκε από τον αρμόδιο υπουργό, είναι αμφίβολο επιστημονικά αν υπηρετεί το μείζον

Σε αγώνα δρόμου έχει επιδοθεί η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο κ Μητσοτάκης να αποδείξουν ότι είναι μια «πράσινη»  κυβέρνηση, που συμβαδίζει με την παγκόσμια ανάγκη αποτροπής της κλιματικής αλλαγής και την μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος το 2050. Μόνον που εδώ και 2,5 χρόνια που η ΝΔ είναι στη διακυβέρνηση της χώρας, άλλες οι διακηρύξεις της, άλλες οι πρακτικές και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Άλλες οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στο εξωτερικό και τα διεθνή forum, με αποκορύφωμα την COP 26, και άλλα, τελικά, εφαρμόζονται στην χώρα. Η συνοπτική υπενθύμιση των κυβερνητικών «επιτευγμάτων» είναι χαρακτηριστική:

     -Απολιγνιτιποίηση: Ξέχασε ο κος Μητσοτάκης να μας εξηγήσει ότι η εσπευσμένη απολιγνιτοποίση, έτσι χωρίς ορθολογικό σχεδιασμό,  μέχρι το 2028 (παλιότερα υποσχόταν μέχρι το 2025!), μετέτρεψε την Ελλάδα σε πρωταθλητή ακρίβειας και πρωταθλητή στο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας.

     -Εξάρτηση από το φυσικό αέριο:  Ξέχασε ο κος Μητσοτάκης να μας εξηγήσει, πώς η στροφή στο φυσικό αέριο (μεθάνιο)  και σχεδόν αποκλειστική χρήση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργεια (άνω του 55%)  βοηθά στην απανθρακοποίηση, την στροφή στις ΑΠΕ, αλλά και πώς συμβαδίζει με την προσπάθεια για περιορισμό εκπομπών μεθανίου (άρα και της χρήσης του) μέχρι το 2030, όπως συμφωνήθηκε;

    -Αποψίλωση δασών: Στην COP26 συμφωνήθηκε ο τερματισμός της αποψίλωσης των δασών έως το 2030. Πώς συμβαδίζει η κατάσταση στην Ελλάδα μετά το καταστροφικό καλοκαίρι που κατακάηκαν πάνω από 1.300.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών;

    – Προστασία της βιοποικιλότητας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος: Άραγε πώς συμβαδίζουν οι εξαγγελίες του κου Μητσοτάκη, τόσο στην ομιλία του στην Μασσαλία, όσο και στην Γλασκώβη, με την ουσιαστική κατάργηση των ΦΔΠΠ και τη μειωμένη προστασία περιοχών Νατούρα και τη συνεχιζόμενη  και παρατεταμένη καθυστέρηση της επικύρωσης των διεθνών συμβάσεων και πρωτοκόλλων για την προστασία της Μεσογείου;

    – Αναδασώσεις: Το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει αναδασώσεις που «θα υλοποιηθούν συνολικά σε 165.000 στρέμματα, σε αρκετά υποβαθμισμένα δασικά οικοσυστήματα σε όλη τη χώρα». Το σχέδιο καλύπτει Μόλις το 15% των φετινών καμένων εκτάσεων! (1.300.000 στρέμματα) και κρίνεται ανεπαρκές.

   – Ταμείο Ανάκαμψης: Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να ανασχεδιαστούν, ώστε, όχι μόνο να καλύπτουν την πλήρη ανάκαμψη των περιοχών που επλήγησαν, αλλά και να καλύψουν την  αναγέννηση του φυσικού περιβάλλοντος.

     -Κλιματικός νόμος: Η πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία περί κλιματικού νόμου πώς συμβαδίζει με την πραγματικότητα αφού προωθεί την συνεχιζόμενη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, με την υποκατάσταση λιγνίτη από το φυσικό αέριο, εξυπηρετώντας 4-5  «μεγάλους».

-Ορατή πλέον καθίσταται η ανάγκη για την εκπόνηση ενός δίκαιου και φιλόδοξου Κλιματικού Νόμου. Ενός νόμου, που θα συμβάλει στη διατήρηση ενός ζωντανού και κλιματικά ανθεκτικού Πλανήτη. Ενός νόμου, που θα διαχέει τη διάσταση της κλιματικής αλλαγής σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων και θα εξασφαλίζει την βιώσιμη ανάπτυξη και ανθεκτικότητα στην οικονομία, την αγροτική ανάπτυξη, τις υποδομές, μέχρι και στις πολιτικές διασφάλισης της υγείας και των πολιτικών μετανάστευσης. Ενός κλιματικού νόμου που θα διασφαλίζει και θα συγκεκριμενοποιεί τις προσπάθειες για μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ανθεκτικές πόλεις και αναγέννηση της παραγωγής. Ενός νόμου που θα προστατεύει επαρκώς το φυσικό περιβάλλον και την βιοποικιλότητα. Ενός νόμου που θα συμβαδίζει με του 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του Ο.Η.Ε. και θα εξασφαλίζει την πορεία προς το Μέλλον.  

Το πρόσφατο σχέδιο Κλιματικού νόμου, που διθυραμβικά εξαγγέλθηκε από τον αρμόδιο υπουργό ΥΠΕΝ κ. Σκρέκα, κινείται στο πλαίσιο των από την ΕΕ προσδιορισμένων κλιματικών στόχων για το 2030 και 2050. Είναι αμφίβολο επιστημονικά,  αν οι στόχοι αυτοί υπηρετούν το μείζον, δηλαδή να μην ξεπεράσουμε τον 1,5 βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας πλανήτη στο τέλος του αιώνα. Άλλωστε η Αριστερά πρότεινε στην ΕΕ, οι στόχοι να είναι πιο φιλόδοξοι και το 55% μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου το 2030 να είναι τουλάχιστον 70%. Το εν λόγω σχέδιο κλιματικού νόμου περιλαμβάνει τομεακές πολιτικές και εξαγγελίες, απουσιάζουν  όμως η Κοινωνία και  η κλιματική Δικαιοσύνη, ώστε η πράσινη μετάβαση να συμπαρασύρει ΟΛΟΥΣ. Ο κλιματικός νόμος, πριν κατατεθεί στο Κοινοβούλιο για επεξεργασία και ψήφιση, πρέπει να τύχει ευρείας διαβούλευσης με κοινωνικούς, επιστημονικούς και  πολιτικούς φορείς. Να γίνει δηλαδή υπόθεση της Κοινωνίας.

Χαρά Καφαντάρη

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Δυτικής Αθήνας

Αντιπρ. Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής

Αναπλ. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ