ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

Αναδημοσίευση άρθρου από την εφημερίδα «Δημοκρατία» την 26η Ιουλίου 2021.

ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ, ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΑ  ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ  ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ  ΘΑ ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ…

Τον τελευταίο καιρό έρχονται στη δημοσιότητα έντονα φαινόμενα έμφυλης βίας. Οι γυναικοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, η παράνομη διακίνηση ανθρώπων έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα. Στην κοινωνία μας οι παραδοσιακές διακρίσεις και πατριαρχικές αντιλήψεις έχουν σαν συνέπειες τις  έμφυλες διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών. Βία που παίρνει  πολλές μορφές. Από τις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από τον γάμο μικρών κοριτσιών και τον ακρωτηριασμό, μέχρι την γυναικοκτονία και τον βιασμό και από την κακοποίηση έως την υποταγή.

Η Ελλάδα καταγράφει, από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα,  πέντε γυναικοκτονίες.  Από τη Ρόδο, στις Μηλιές του Βόλου, στην Αγ. Βαρβάρα της Δ Αθήνας και πρόσφατα στα Γλυκά Νερά και τη Φολέγανδρο. Ανθρώπινες ιστορίες, όπου η θέση της Γυναίκας υπολείπεται κατά πολύ και δεν είναι ισότιμη, με έλλειψη κοινωνικής Πρόνοιας και επαρκών δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και πολλές φορές μια Κοινωνία που δεν «βλέπει». Αντιλήψεις που δυστυχώς κυκλοφορούν όπως, «η κακιά ώρα», «τα ήθελε και τα έπαθε» κλπ, είναι αντιλήψεις που καλύπτουν τις βαθιές κοινωνικές ρίζες του προβλήματος, αλλά είναι και βαθιά πολιτικές. Όμως, τα θέματα της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας είναι ζητήματα οριζόντια και εμφανίζονται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις..

Πολλοί ξενίζονται με τον όρο, αλλά ο όρος «γυναικοκτονία»  εμφανίζεται όλο και περισσότερο στο δημόσιο διάλογο. Σε 16 χώρες στην Ευρώπη (Βέλγιο,  Γαλλία, Ιταλία,  Κύπρος κα), υπάρχει νομική διάκριση στην ανθρωποκτονία με έμφυλα κίνητρα, από την απλή ανθρωποκτονία. Είναι, πλέον, καιρός να εισαχθεί και στο ποινικό μας  Δίκαιο.

Η Πολιτεία οφείλει να πάρει ουσιαστικά μέτρα, υλοποιώντας πολιτικές ΠΡΟΛΗΨΗΣ.  Από την εκπαίδευση των νέων και τη συμβολή του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε αυτή την κατεύθυνση, μέχρι την ενίσχυση των κοινωνικών δομών στήριξης θυμάτων βίας και την εκπαίδευση των αστυνομικών για αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Ήδη στην ΕΛΑΣ λειτουργούν τμήματα ενδοοικογενειακής βίας  (ΠΔ 37/2019 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), υποστελεχωμένα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, παρά  μόνον τήρησης στατιστικών. Τα τμήματα αυτά πρέπει να αναβαθμισθούν, να αποκτήσουν αρμοδιότητες, να στελεχωθούν με εξειδικευμένο προσωπικό. Παράλληλα, πρέπει  να εφαρμοστεί πλήρως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και ο νόμος 4604/2019  για την ουσιαστική Ισότητα των φύλων. Παράλληλα, ο ρόλος των ΜΜΕ είναι καθοριστικός. Να πάψουν τα ΜΜΕ να αναπαράγουν σεξιστικές λογικές  και στερεότυπα  και μέσω της  διαφήμισης και να προωθούν την ισότητα των φύλων.

Στον αντίποδα της ζοφερής αυτής κατάστασης, αχτίδες φωτός εμφανίζονται και μικρές νίκες της ισοτιμίας των φύλων σημειώνονται. Μόλις τον περασμένο μήνα ορίστηκε για πρώτη φορά γυναίκα γενικός κυβερνήτης του Καναδά (και μάλιστα ιθαγενής Ινούιτ), ενώ στην Νότιο Αμερική οι γυναίκες ιθαγενείς παίρνουν θέσεις ευθύνης και αναβαθμίζονται. Ο αγώνας για την πλήρη Ισότητα των φύλων  είναι μακρύς και δύσβατος.  Ακόμα και σε προηγμένες χώρες, υπάρχουν μισθολογικές διακρίσεις  και η ανάδειξη γυναικών σε επιστήμες και  αξιώματα, ακόμα και στην πολιτική, συναντά πολλά προβλήματα. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται …

Χαρά Καφαντάρη

Βουλευτής Β2 Δυτικής Αθήνας

Αναπληρωτής τομεάρχης Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Πολιτικής Προστασίας.