Η Χαρά Καφαντάρη για το Ελληνικό #MeToo
20/02/2021 Σχολιάστε
Όταν, το 2017, ξεκίνησε ουσιαστικά το κίνημα #MeToo, με αφορμή διεξοδικό ρεπορτάζ δημοσιογράφων των «New York Times», που οδήγησε σε σωρεία καταγγελιών για παρενοχλήσεις και βιασμούς εναντίον γνωστού παραγωγού του Χόλιγουντ, ο οποίος καταδικάστηκε, ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε και στη χώρα μας.
Μετά τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου, που είχε το θάρρος να καταγγείλει τον βιαστή της, βλέπουμε καθημερινά ανάλογες καταγγελίες γυναικών, κατά κύριο λόγο στον χώρο του θεάματος και του αθλητισμού. Μπορεί τα μεγέθη «εξουσίας» των κατηγορούμενων να είναι άνισα, διαφορετικού βεληνεκούς και υπό διαφορετικό πλαίσιο, η ουσία όμως είναι ίδια: Όποια εξουσία έχουν, ή θεωρούν ότι έχουν, την άσκησαν εις βάρος του «αδύναμου», την άσκησαν για να ικανοποιήσουν ίδιες επιθυμίες εις βάρος της αξιοπρέπειας του «αδύναμου», εις βάρος του σεβασμού απέναντι στον άνθρωπο. Σεβασμός που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένος από όλους τους Ανθρώπους.
Η εκμετάλλευση που προκύπτει σχεδόν φυσικά, κάποιες φορές, από τους έχοντες εξουσία, δεν έχει μόνο σεξουαλική μορφή. Έχει και εργασιακή και κοινωνική και οικογενειακή. Στην εργασία όμως γίνεται ξεκάθαρη και μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί και σε σεξουαλική. Όλα ξεκινούν από το «Αν θέλεις αυτό, θα πρέπει να κάνεις εκείνο…». Τουτέστιν, «αν θέλεις τη δουλειά, πρέπει να αποδείξεις πόσο τη θέλεις», ή «εφόσον πήρες τη δουλειά, πρέπει να κάνεις ό,τι ο εργοδότης προστάζει». Δυστυχώς, είναι μια συνηθισμένη συζήτηση, ένα θέμα που έχουν συζητήσει πολλές γυναίκες μεταξύ τους ως κάτι φυσιολογικό, στη λογική τού «Έτσι έχουν τα πράγματα»…
Τώρα, λοιπόν, μέσα στην καταιγίδα καταγγελιών που δεν έχει κοπάσει ακόμη και τις οποίες οφείλει η Δικαιοσύνη άμεσα να διερευνήσει, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, που κάνουν την εμφάνισή τους μέσα από φαινομενικά εύλογες ερωτήσεις: «Γιατί δεν μίλησαν τότε; Γιατί τους άφησαν να αλωνίζουν; Γιατί δεν απευθύνθηκαν στην Αστυνομία;» Πολλές φορές, έχουμε και διαπιστώσεις: «Βρέθηκε στο ίδιο δωμάτιο μαζί του! Γνώριζε τις προθέσεις του και πήγε! Τα ανεχόταν τόσο καιρό!»
Αυτές οι αντιλήψεις έχουν βάση στο θέμα της ισότητας των φύλων και στο ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει όλοι την αναγκαιότητα να υπάρχει όντως πραγματική και ουσιαστική ισότητα. Είναι θέμα οικογένειας, πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, αγόρια και κορίτσια, πώς τους δείχνουμε να σέβονται και να διεκδικούν την ισότητα. Είναι θέμα Παιδείας, πώς το σχολείο συμβάλλει στην κατανόηση αυτού του ζητήματος, πώς το «είμαστε όλοι ίδιοι» των βιβλίων μπορεί να διαμορφώσει την ανάλογη συμπεριφορά απέναντι στον συνάνθρωπο. Είναι θέμα της Πολιτείας, πώς διαχειρίζεται τα θέματα έμφυλης βίας, πώς προστατεύει τις γυναίκες που υφίστανται παρενόχληση και κακοποίηση.
Η Πολιτεία όμως μας έχει απογοητεύσει τον τελευταίο καιρό, με την υποβάθμιση της ΓΓΟΠΙΦ από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και, άρα, με υποβάθμιση των πολιτικών ισότητας. Τα Τμήματα-Γραφεία Αντιμετώπισης της Ενδοοικογενειακής Βίας της ΕΛ.ΑΣ., που δημιουργήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι επαρκώς στελεχωμένα, ενώ πρέπει να αποτελούνται από αστυνομικούς κατάλληλα εκπαιδευμένους, ώστε με κατανόηση και δέουσα ευαισθησία να αντιμετωπίζουν τα περιστατικά. Έτσι, μόνο οι γυναίκες δεν θα φοβούνται να πάνε στην Αστυνομία και να καταγγείλουν πράξεις βίας.
Η αντιμετώπιση της βίας σε όλους τους τομείς δεν πρέπει να γίνεται με όρους επιδίωξης δημοσιότητας, αλλά να συμβάλλει μέσω της δημοσιοποίησης στην εξάλειψη τέτοιων φαινομένων και να οδηγεί στην τιμωρία των υπευθύνων. Ο ρόλος της Δικαιοσύνης είναι καθοριστικός.
Να σπάσει επιτέλους η σιωπή. Τα θύματα έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να μιλήσουν. Ανεξαρτήτως οικονομικής ή οικογενειακής κατάστασης, ανεξαρτήτως επαγγέλματος ή επαγγελματικής καταξίωσης, ανεξαρτήτως του αν είναι δημόσια πρόσωπα ή όχι. Θα είναι δύσκολο, απαιτεί μεγάλες αντοχές, όμως η καταδίκη της κουλτούρας του βιασμού και της βίας, σε κάθε μορφή, είναι μονόδρομος.
Αναδημοσίευση από άρθρο της ιστοσελίδας https://www.greekschannel.com/gr/ με θέμα «8 Γυναίκες Πολιτικοί για το Ελληνικό #MeToo», όπου η Χαρά Καφαντάρη καταθέτει την άποψή της.