Χαρά Καφαντάρη: Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κοινή λογική

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Αυγή, 23/01/2015

Οι εκλογές της επόμενης Κυριακής είναι ίσως οι πιο σημαντικές για τη χώρα μας τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το αποτέλεσμά τους θα κλείσει μια εποχή δικομματισμού που κράτησε σαράντα χρόνια και θα αποτελέσει το κατώφλι μιας νέας εποχής, με τον λαό να είναι στο προσκήνιο και να παίρνει τη διακυβέρνηση και το μέλλον της χώρας στα χέρια του.

Η παρακαταθήκη που άφησαν η Μεταπολίτευση και ο δικομματισμός της περιόδου αυτής είναι γνωστή σε όλους. Το κομματικό κράτος, η αναξιοκρατία και ο νεποτισμός, οι πολιτικές επιλογές χωρίς σχεδιασμό για το μέλλον κυριάρχησαν στην Ελλάδα. Αποκορύφωμα τέτοιου είδους επιλογών αποτέλεσαν τα μνημονιακά χρόνια της σκληρής λιτότητας, σύμφωνα με τις επιταγές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επικράτησαν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα Μνημόνια ήρθαν στην Ελλάδα από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και αποτέλεσαν το μοναδικό εργαλείο πολιτικής από τις συγκυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά που ακολούθησαν, κυβερνήσεις στις οποίες οι εκφραστές του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα οι πρωταγωνιστές, με τη συμμετοχή κατά περιόδους των προθύμων του ΛΑΟΣ, ή της ΔΗΜ.ΑΡ. Τα μνημόνια όχι μόνο συνεχίστηκαν, αλλά εμπλουτίστηκαν με όλες τις μύχιες επιθυμίες και τους παλιούς λογαριασμούς των πολιτικών φίλων της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα την υπερφορολόγηση, την κατεδάφιση των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την επελαύνουσα ανθρωπιστική κρίση, όλα εκείνα τα στοιχεία που μετέτρεψαν τη χώρα μας σε αποικία.

Πλησιάζοντας στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, η έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών επιχειρημάτων ανάγκασε τη Ν.Δ. να στραφεί στην ακατάσχετη κινδυνολογία περί έλλειψης ρευστότητας, μη καταβολής μισθών και συντάξεων και τελικά επιστροφής στη δραχμή μέσω ενός Grexit, μια επικοινωνιακή τακτική αυτοτροφοδούμενη από υποπροϊόντα παραπλάνησης και παραχάραξης. Στόχος της Ν.Δ., και του κυρίου Σαμαρά προσωπικά, είναι η συκοφαντία του προγράμματος εθνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ και η προσπάθεια αποδόμησης των βασικών του πυλώνων, της αντιμετώπισης δηλαδή της ανθρωπιστικής κρίσης, της επανεκκίνησης της οικονομίας, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του δίκαιου φορολογικού συστήματος, της ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της ουσιαστικής μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης. Πρόκειται για μία προσπάθεια μάταια, αφού καταλαβαίνει κανείς ότι δεν μπορεί να αποδομηθεί το αυτονόητο, ότι το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ απαντά στην κοινή λογική και στις ανάγκες του μέσου ανθρώπου.

Κοινή λογική δεν είναι η ανάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας του λαού μας, η οποία έχει «τσαλαπατηθεί» άγρια με το ναι σε όλα στην τρόικα;

Κοινή λογική δεν είναι η προστασία της δημόσιας περιουσίας μας απέναντι στο γενικό ξεπούλημα που κήρυξε η μνημονιακή συγκυβέρνηση;

Κοινή λογική δεν είναι να μην κινδυνεύει ο καθένας και η καθεμιά να του/της πάρει η τράπεζα το σπίτι που μένει και να βρεθεί στον δρόμο ή να ζει χωρίς υγειονομική περίθαλψη, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς θέρμανση, μέσα σε μια πόλη πνιγμένη στην αιθαλομίχλη;

Κοινή λογική δεν είναι οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να αναπτύσσονται δημιουργικά για το κοινό όφελος, αντί να αργοπεθαίνουν, οι επιχειρήσεις να κλείνουν, να πληθαίνει η στρατιά των ανέργων;

Κοινή λογική δεν είναι ένα Δημόσιο εκσυγχρονισμένο, με πραγματική αξιολόγηση των δομών και των εργαζόμενων, με εμπιστοσύνη στον δημόσιο λειτουργό από την πλευρά της πολιτείας, ικανό να αναπτύξει τις δημιουργικές του δεξιότητες, χωρίς φόβο για την εργασιακή του σταθερότητα και πάντα στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος;

Κοινή λογική δεν είναι όσοι καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα να τιμωρηθούν, οι αμαρτωλές συμβάσεις να διερευνηθούν, οι φοροφυγάδες να βρεθούν ενώπιον του νόμου και επιτέλους να αποκτήσει η χώρα ένα δίκαιο, απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα συμβάλλει και στην προσέλκυση επενδυτών;

Κοινή λογική δεν είναι ο καθένας να νιώθει σίγουρος για τη δουλειά του, μέσα από σταθερές εργασιακές σχέσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας;

Η κοινή λογική απαιτεί ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα να έχουν δικαίωμα στην ελπίδα και στο χαμόγελο της δημιουργίας, για να ξαναχτίσουμε την πατρίδα μας, για να γίνει επιτέλους η Ελλάδα ένα «κανονικό», ισότιμο κράτος στην Ευρώπη, αντί να είναι η αποικία χρέους που την κατάντησαν οι μνημονιακές πολιτικές του παρελθόντος.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον ελληνικό λαό στις 25 θα κάνουν τη μεγάλη αρχή, θα βαδίσουν τη δημιουργική ανηφόρα του μέλλοντος.

Χαρά Καφαντάρη

Υποψήφια Βουλευτής Β’ Αθήνας